Milk
Of ze nu vrouwen met acne fotografeert of het leven van een stervende grootmoeder vastlegd, de Britse fotografe Sophie Harris-Taylor weet alles terug te brengen tot een persoonlijke ervaring. Dankzij het kenmerkende gebruik van natuurlijk en omgevingslicht weet ze als geen ander een zekere zachtheid en diepte in haar onderwerpen te verwerken. Zo ook in haar laatste serie, Milk, een reportage van intieme portretten van moeders in diverse fases van de borstvoeding.
Nadat ze vorig jaar beviel van haar eerste kindje, werd Sophie geconfronteerd met het geïdealiseerde en redelijk onrealistische beeld over borstvoeding dat opgegraven wordt. Haar eigen ervaring lag namelijk mijlen ver van het traditionele ‘Moeder Maria en kind’-beeld dat ze kreeg aangeleerd. Borstvoeding wordt volgens haar nog veel te vaak generiek en weinig informatief afgebeeld in onze cultuur.
Nu de discussie over het vrouwelijk lichaam steeds publieker, meer open en eerlijker gevoerd wordt, vond ze het tijd om dit aan de kaak te stellen. Aan de hand van een fotoreeks en getuigenissen van moeders die borstvoeding geven, hoopt Sophie het gesprek breder te maken. Op een eerlijke manier zonder taboes. Enkele voorbeelden:
Lees ook: Puistjes zijn populair op Instagram: de opkomst van acne positivity
Archief
Sophie Harris Taylor
“De afbeeldingen over borstvoeding die ik zag, toonden altijd het kindje dat vreedzaam in moeders armen ligt en zich sereen voedt. Andere moeders in mijn prenatale groep vertelden me dat hun baby’s zich gedurende 45 minuten tot een uur laten voeden per keer. Raya, mijn dochter, eet zo niet. Zij wil altijd verkennen en actief zijn. Daarom voeden we haar vaak slechts enkele zuigen per keer, hier en daar, terwijl ze over en rond mij klimt met melk die over alles in de nabije omgeving spuit omdat ze net wegtrekt wanneer deze vrij komt.” – Aisha
Sophie Harris-Taylor
“Je kan naar elke borstvoedingsles gaan, elk boek lezen, hele lange, speenvormige, perfecte tepels hebben en het kan nog steeds heel uitdagend zijn. Ik kreeg het gevoel dat ik faalde omdat ik maar niet kon borstvoeden en voor drie maanden enkel kon pompen. Ik maakte mezelf ziek door blaasontstekingen, mastitis (ook wel gekend als borst-, uier- of melkklierontsteking, nvdr.) en tepelspruw. Ik stelde mezelf altijd voor als een aardse moeder die haar kinderen zou borstvoeden tot 6 maand en ouder, ik zal mij waarschijnlijk altijd schuldig voelen omdat ik dat niet kon.” – Lizzie
Sophie Harris-Taylor
“Ik had nooit gedacht dat het zo zwaar zou zijn. Tijdens mijn zwangerschap had ik een visie over hoe makkelijk het zou zijn en hoe hard ik ervan zou genieten om mijn borsten publiekelijk tevoorschijn te halen zonder enige zorg in de wereld. Ik had nooit of te nooit gedacht dat ik er net niet van zou genieten. Ik wou het liefst een jaar lang borstvoeding geven volgens de ‘borst is het beste’-attitude. In werkelijkheid ben ik de dagen aan het aftellen tot we kunnen beginnen met een speenflesje. Ik weet zelfs niet of ik de zes maanden wel haal. Ik heb ingezien dat ik aan mijn eigen geluk moet denken, alleen dan kan ik de best mogelijke moeder zijn voor Nova.” – Thea
1/11
2/11
3/11
4/11
5/11
6/11
7/11
8/11
9/11
10/11
11/11Ontdek meer over het werk van Sophie Harris-Taylor op www.sophieharristaylor.com of via Instgram @sophieharristaylor.
Lees meer Marie Claire op: Fotografe Pamela Tulizo toont het andere gezicht van Congolese vrouwen, Brusselse fotografe klaagt bijwerkingen van de pil aan met fotoreeks en Bezoek nu de expo van Kassl Editions in Museum Voorlinden.
