Vorige maand was Adut Akech te zien in de Amerikaanse Vogue, ze is het gezicht van het Daisy Eau So Intense-parfum van Marc Jacobs, in maart stond ze op de cover van POP Magazine, en afgelopen vrijdag maakte Estée Lauder bekend dat het model met de ebbenhouten huid ambassadrice is van het cosmeticabedrijf. “Zoals mevrouw Estée Lauder ook lang geleden jonge meisjes inspireerde om nooit hun dromen op te geven, hoop ik nu hetzelfde te doen”, aldus het model in een persbericht. Die uitspraak mag je letterlijk nemen, want het verhaal van de 21-jarige Adut Akech is inspirerender dan eender welke scenarioschrijven had kunnen bedenken.
Van Zuid-Soedan naar Kenia en Australië
Als jong meisje vluchtte Adut samen met haar alleenstaande moeder weg uit het door oorlog geteisterde Zuid-Soedan. Ze verbleven enkele jaren in een vluchtelingenkamp in Kenia, waar ze naar eigen zeggen vaak honger leed en moest verhuizen om te ontsnappen aan geweld. “Ik kon ook niet naar school gaan omdat mijn moeder het schoolgeld niet kon betalen. Dat vond ik verschrikkelijk”, zei ze daarover in The Guardian.
Lees ook: Dior strikt transgender-icoon Jin Xing voor een parfumcampagne.
Dankzij een tante die in Australië woont, kon ze uiteindelijk Kenia ontvluchten. Het idee dat ze in een overwegend witte maatschappij ging terecht komen, schrikte haar af. “In Zuid-Soedan en Kenia had ik bijna niemand wit ontmoet.” Toch paste ze zich in een sneltempo aan. Via een instituut voor vluchtelingen leerde ze Engels en nog geen jaar later kon ze naar school gaan. Ze werd er uitgelachen met haar donkere huidskleur en spleetje tussen haar tanden, maar dat gaf haar “een olifantenhuid die mij later nog goed van pas is gekomen”.
Dit bericht bekijken op Instagram
Onbekende parel Adut Akech
Op haar twaalfde liep Adut mee in een modeshow van haar tante. Ze had te smaak meteen te pakken en wist welke richting ze uit wou met haar leven. Haar mama dacht daar echter anders over. Ze vond de modewereld geen plek om een kind in te laten opgroeien en ze mocht zich pas op haar zestiende inschrijven bij een modellenbureau. Het veranderde haar leven en dat van haar familie voorgoed.
In 2016 maakte ze haar professionele debuut op de catwalk tijdens Melbourne Fashion Week. Een modellenagent van Saint Laurent merkte haar op en niet veel later zat ze op een vliegtuig naar Parijs om in de modeshow van het label te lopen. Dat deed ze drie seizoenen op rij en toen ging de bal echt aan het rollen. Plots moest iedereen de tot dan toe onbekende parel ‘hebben’.
Lees ook: De beste zonnecrèmes om je gezicht te beschermen.
Ze was te zien op de cover van zowat elk groot modemagazine, ze liep shows voor Prada, Bottega Veneta, JW Anderson en Proenza Schouler en shootte campagnes voor Miu Miu, Fendi, Chanel en Zara. Ze staat al enkele jaren in de Top 50 Models-ranking van models.com. En in 2019 won ze de ‘Model of the Year’ award op de British Fashion Awards in London.
Dit bericht bekijken op Instagram
Depressie
Maar het nooit thuis zijn en de forse druk om te presteren had zijn keerzijde: in 2019 liet ze op Instagram weten dat ze met een depressie kampte. “Ondanks de fantastische opdrachten en de prijzen, was dit voor mij het zwaarste jaar uit mijn leven”, aldus Adut Akech. “Ik had geen tijd meer voor mezelf en toen ik enkele familieleden kort na elkaar verloor, zakte ik weg in een diep zwart gat.” Ze vertelde dat ze zich afgestompt voelde, vaak paniekaanvallen had en met zelfmoordgedachten rondliep. “Veel mensen feliciteerden me omdat ik de moed had om erover te getuigen, dat deed ongelooflijk veel deugd.”
Om haar demonen onder ogen te komen, schakelde ze de hulp in van een therapeut en nam ze een aantal maanden vrijaf om bij haar familie te zijn. Ondertussen geniet ze weer van elk moment van haar carrière, al is ze niet vergeten waar ze vandaan komt. “Ik herinner mezelf er elke dag aan waarom ik dit allemaal doe: om mijn familie te helpen. Alles wat ik doe, doe ik voor hun toekomst. Ik mag nu dan een Australisch staatsburger zijn én een topmodel, ik ben en blijf een vluchteling.” Naast haar carrière in de mode, werkt ze voor het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties. Om er zo voor te zorgen dat meer mensen zich inzetten voor de benarde situatie van andere vluchtelingen. “Ik wil niet zomaar een model zijn, ik wil de wereld iets moois nalaten.”
