Na Londen, Amsterdam en Parijs opent het hotelconcept The Hoxton in mei 2023 een vestiging in de Brusselse wijk Botanique. De 198 kamers, ingericht door AIME Studios, de inhouse-designstudio van Ennismore, zijn net klaar. Gepolijste pleisterwanden, vintage meubels van Belgische antiekwinkels en rommelmarkten, fluwelen bekleding en roze marmeren accenten brengen de jaren 70 terug en daar hoort ook vasttapijt bij. Zo vinden we in een kamer een gedurfde oudroze versie terug en duikt zelfs in een badkamer ‘tapis plein’ met spikkels op.
Ook in het recent geopende Sapphire House in Antwerpen ligt een vasttapijt met geometrisch patroon in de bar en in interieurvideo’s van Architectural Digest op YouTube zien we dat talloze bekende gezichten als Sienna Miller, Tommy Hilfiger en Sarah Paulson fan zijn van het kamerbreed tapijt. Wat opvalt aan deze comeback is de overvloed aan stijlen, van uitbundig tot rustig, alsof alles kan, alsof in de wereld van het vasttapijt iedereen gelijk heeft.
Vasttapijt heeft de overhand
Elizabeth Leriche, oprichtster van het gelijknamige stijlbureau, is het daarmee eens. Ze creëerde op de laatste Maison & Objet-beurs een ruimte die volledig bedekt was met blauw tapijt: “Enerzijds is er een maximalistische trend die niet gauw zal uitsterven, omdat de patronen zo snel evolueren. Na een decennium waarin het behang een explosie van plantaardige, picturale en grafische motieven meemaakte maar de vloeren vrij braaf bleven, heeft nu het vasttapijt de overhand: kleurig, met grafische of picturale motieven. Anderzijds is er ook een zeer eigentijdse stijl, die weliswaar sterk verwijst naar de jaren 70 en 80: beige, crèmekleurige en grijze vloerbedekking, travertijnen tafels, sculpturale stukken, natuurlijke materialen. Een zachte designsfeer.”
Het zijn decoratieve stijlen die elk hun fans hebben en elk hun iconen. Zeg maar Claire Bataille tegenover François Catroux en hun hedendaagse tegenhangers Gert Voorjans tegenover Festen.
Vasttapijt is gezonder
Neo-seventies, neo-eighties, neo-cottage, neobarok, neoklassiek: kamerbrede tapijten openen een nieuwe wereld van veelzijdige mogelijkheden. Nochtans staan de nieuwe stijlen niet zo ver af van wat we in de jaren 90 verafschuwden. Hoeveel appartementen met beige-bruine tapis plein uit de seventies werden toen niet gestript om parketvloeren bloot te leggen, waarbij de eigenaars zich afvroegen hoe ze zo lang onder het juk van die verstikkende tapijtvloeren hadden kunnen leven? Het parket was weer in zwang en het tapijt leek voorgoed uitgebannen. Zowel om stilistische als om hygiënische redenen. Waar is de tijd dat tapijt werd geassocieerd met stofnesten en mijten?
“Tapijten houden inderdaad mijten en stof vast. Even stofzuigen en de lucht in de kamer is weer gezond. Met een parketvloer, daarentegen, zweven stof en mijten in de lucht rond als je veegt of stofzuigt. En daarna komen ze weer op de vloer terecht.” Overtuigend, toch? We praten met een professional die kan dienen als rechter en jury tegelijk: de verkoper van Carpetright bij wie we op het punt staan een crèmekleurig getuft vasttapijt van 15 m2 te kopen om een slaapkamer te verzachten.
Getuft? Dat is een tapijt waarvan de pool op een onderlaag in textiel wordt gestikt en zo vastzit aan de achterkant van het tapijt. Tuften kan met de hand of machinaal en de prijs varieert. Het tapijt kan ook op een weefgetouw worden geweven, zoals bij een vloerkleedje. De pool en de rug van het tapijt worden in dat geval tegelijkertijd gemaakt. Er worden verschillende methoden gebruikt om structuur en patrooneffecten te creëren.
“Alles is mogelijk met vasttapijt”
De rijkdom en de verscheidenheid van deze technieken vormen de core business van Codimat, een bedrijf dat in 1953 is opgericht en onder leiding staat van Pascal Pouliquen. Yves Saint Laurent kocht er een tapijt voor zijn couturekamer, net als Serge Gainsbourg en onlangs ging het bedrijf een samenwerking aan met de Belgische decorateur Jean-Philippe Demeyer.
Pascal praat honderduit over zijn vak: “Alles is mogelijk met vasttapijt, van de meest uitzonderlijke kunst- en ambachtelijke projecten zoals de privévertrekken van Richard Nixon in het Witte Huis, restaurant Coco Opéra in Parijs en de Jockey Club, tot particuliere projecten met de spannendste jonge architecten van het moment, die meer dan ooit een beroep op ons doen. Onze klantenkring is veel jonger dan enkele jaren geleden.”
Pascal Pouliquen gelooft in de tactiliteit van uitzonderlijke materialen en technieken, maar hij bewandelt ook een andere denkpiste die het nieuwe succes kan verklaren: “In de huidige context wordt vloerdecoratie steeds belangrijker voor een veeleisend cliënteel, omdat het een comfort en gemoedsrust biedt die we meer dan ooit nodig hebben.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Troostende plek
Onze behoeften, zelfs de onbewuste: interieurontwerpster Estelle Quilici weet ze als geen ander te lezen. Ze koppelt ons verlangen naar vasttapijt aan verschillende factoren: “De behoefte om van het huis een gezellige, troostende plek te maken die onmiddellijk zintuiglijk welzijn biedt. En ook dat we veel tijd in huis doorbrachten de afgelopen jaren is een deel van de verklaring. Onze kinderen beslissen mee: wie vasttapijt zegt, zegt nieuw, parket is oud. En kinderen houden van nieuw.”
Ons interieur werd ook opnieuw ingericht om te kunnen telewerken: “De slaapkamer is belangrijker geworden, en wat is een betere manier om er een heiligdom van te maken dan met een materiaal dat het onderscheid maakt met de andere ruimtes, en waarmee je jezelf kan uitdrukken?” Net als een vloerkleedje maakt vasttapijt, het mogelijk “om ruimtes beter te verdelen en te identificeren, wat cruciaal is voor onze emotionele gezondheid, vooral wanneer we zoveel tijd thuis doorbrengen”, zegt Estelle Quilici.
Behoefte aan privacy
Bovendien draagt het symbolisch een sterke emotie in zich: nostalgie, en de paradoxale vreugde die dat met zich meebrengt. “Nostalgie kan heel vrolijk zijn als het een element van creativiteit in zich draagt.”
Maar hoe zit het dan met een crèmekleurig tapijt in de woonkamer, zoals we dat op Instagram zien floreren? Is dat niet exclusief voorbehouden aan een kleine familiekring waarvan je kan eisen dat ze hun schoenen uittrekken? “Ons huis is onze huid, een verlengstuk van onszelf. Voeten zonder schoenen van vreemden zijn indringers. We zullen onze sociale gewoontes moeten herzien”, geeft Estelle Quilici toe. “Waarschijnlijk door minder mensen uit te nodigen, of alleen diegenen die dicht bij ons staan.” Overal vasttapijt: is dat de bevestiging van onze behoefte aan privacy?
Lees ook: Dit zijn de boeken die deze maand op onze stapel liggen, Droom weg: Belgen openen vakantieparadijs in Portugal & 10 manieren om symptomen van hooikoorts te verminderen.
