Travel goals: op cruise naar Patagonië met pinguïns, panorama’s en prachtgletsjers

Cruises, en met name expeditiecruises, zitten in de lift. De Belg stapt maar wat graag op een boot naar het Hoge Noorden, zo blijkt uit recente cijfers van de cruise-industrie. Maar Marie Claire zou Marie Claire niet zijn als we niet buiten de lijntjes kleurden. Dus stapten wij op een boot richting het meest zuidelijke puntje van de bewoonde wereld.

Patagonië is een reisbestemming die spontaan doet dagdromen van uitgestrekte vlaktes en prachtige vergezichten. Die eerste zijn er op deze reis minder bij (beetje moeilijk op een boot), maar aan prachtige vergezichten zeker geen gebrek. Van bij het opstaan tot zonsondergang kijk je je ogen uit. Het begint al in Buenos Aires, de mooie hoofdstad van Argentinië, waar de reis na een korte tussenstop in Londen aanvangt.

Buenos Aires – Unsplash

Buenos Aires is het type stad dat je als Belgische stedeling doet beseffen dat je eigenlijk uit een heel klein dorp komt: ze is gi-gan-tisch. In de kern wonen zo’n 4 miljoen mensen. Tel je de buitenwijken mee, dan kom je op 14 miljoen. Dat is meer dan de populatie van heel België.

First stop: Buenos Aires

Gelukkig is Buenos Aires een beetje zoals New York: een stad waarin je niet direct een centrum vindt, maar eerder een aaneenschakeling van buurten met een eigen karakter, wat de ontdekking van het geheel des te leuker maakt. Wie fan is van het kerkhof Père Lachaise in Parijs overnacht hier trouwens best in het Hotel Dazzler Recoletta.

 

Voir cette publication sur Instagram

 

Une publication partagée par Dazzler by Wyndham (@dazzlerhoteles) le 7 Sept. 2019 à 11 :01 PDT

Vraag een kamer op een van de hogere verdiepingen aan de achterkant van het gebouw, dan kan je genieten van een prachtig uitzicht over La Recoleta Cemetery. Eva Perón ligt er begraven, net als diverse voormalige presidenten van Argentinië, Nobelprijswinnaars, de stichter van de Argentijnse marine en de kleindochter van Napoleon. De BBC noemde het in 2011 een van ’s werelds mooiste kerkhoven, CNN beaamde dat in 2013. Het is er inderdaad heerlijk verdwalen.

Lees ook: Wat te doen in Curaçao, het kleurrijkste eiland van de Caraïben?

Schip ahoi!

Van Buenos Aires gaat de reis na een verkwikkende nacht richting Ushuaia. Wie zijn huiswerk niet heeft gemaakt en niet weet dat dit de meest zuidelijk gelegen bewoonde stad van Latijns-Amerika is, wordt er via diverse pancarten jolig aan herinnerd. Welcome to the end of the world lees je hier om de haverklap. De inwoners van dit stadje, waar geen architecturale pijl op te trekken valt, zijn duidelijk trots op de woeste natuur die hen omringt.

Lees ook: Getest: zit écht alles in je poepchique all-in hotel of cruise?

Hier vind je bergen met eeuwige sneeuw op de toppen, en een zee met de lekkerste wilde zalm en krabben zo groot als een uit de kluiten gewassen schoothond. In de haven liggen uiteraard de cruiseschepen. Sommige zijn op doortocht tijdens een wereldreis, andere varen richting Antarctica. De onze ligt klaar om reizigers via Kaap Hoorn langs diverse gletsjers en eilanden naar Punta Arenas te brengen, de meest zuidelijk gelegen stad van Chili.

Ventus Australis heet ons schip… Dat klinkt veelbelovend. Al wandelend op de kade bewonderen we zijn blauw-wit-gele buitenkant. Boven dek telt het vier verdiepingen, goed voor 100 ruime cabines met badkamer waarin zo’n 200 passagiers passen. Na een welkomstwoord van de kapitein en de voorstelling van de crew gaat het schip richting de bestemmingen van de volgende dag: Wulaia Bay en Kaap Hoorn.

In het kielzog van Darwin

Een blik uit het grote vierkante raam dat zich van de vloer tot het plafond van de cabine uitstrekt, doet de volgende ochtend vermoeden dat het niet zal lukken om ‘wandelen op Kaap Hoorn’ van onze bucketlist te schrappen. De kapitein had al gewaarschuwd dat de weersomstandigheden op het meest zuidelijke puntje onvoorspelbaar zijn en de zodiac met drie leden van het expeditieteam die ’s morgens poolshoogte gaat nemen, keert terug met dezelfde boodschap: niemand gaat van boord. De wind is te hard en de golven te hoog. Foto’s met de telelens dan maar.

Wulaia Bay

Op het achterdek van de boot lukt fotograferen nog aardig, maar de kleine uitstap naar het bovendek blijkt toch iets te uitdagend. Plots wordt duidelijk wat de Engelstaligen bedoelen wanneer ze naar dit stukje Chili verwijzen als the windswept islands. We hebben bijna medelijden met de Chileense familie die hier een jaar lang mag wonen om de vuurtoren van Kaap Hoorn te bemannen. Bijna. Even snel als het schip koers zet richting Wulaia Bay, verdwijnen ook de wind en de wolken. Onder een stralend blauwe lucht gaan we aan land in een stukje wandelparadijs waar Charles Darwin en Captain FitzRoy in de jaren 1830 ook met hun HMS Beagle aanmeerden.

Lees ook: Beleef de trip van je leven in 6 spectaculaire en luxueuze treinreizen.

Prinsessengletsjer

De volgende dag staan er twee gletsjers op het programma: de Pia Glacier en de Garibaldi Glacier. De eerste kan je van dichtbij bekijken, als je wilt zelfs van bovenaf, mits je bereid bent om daarvoor een wandeling te maken waar je best niet met je mooiste zondagse outfit aan begint. De weg is nat en hobbelig, gaat steil naar boven, rond, over en tussen rotsen en onder boomtakken door. Moeder Natuur dicteert en trotseert. Als toerist doet het je beseffen dat je niets meer bent dan een randverschijnsel. Genieten zoveel je kan, is dus de boodschap.

Pia Glacier

Het grappige aan de Pia Glacier is trouwens dat hij, in tegenstelling tot de meeste andere gletsjers, een vrouwennaam heeft. Niemand lijkt te weten hoe dat precies komt. Mogelijk werd hij genoemd naar prinses Maria Pia van Savoy (1847-1911), de dochter van de toenmalige Italiaanse koning. Wat er ook van zij: de Pia Glacier is magistraal. Zo nu en dan kraakt en kreunt hij om vervolgens met een dondergeluid een deel van zijn ijs in het water te laten vallen. Een natuurspektakel dat dubbele gevoelens uitlokt. Enerzijds is het fantastisch om te zien, anderzijds is het gruwelijk omdat het betekent dat dit ijsmonster net weer dat beetje kleiner is geworden. En van die beetjes zijn er tegenwoordig veel te veel.

Garibaldi Glacier

De enige die aan de klimaatopwarming lijkt te weerstaan, is de Garibaldi Glacier, waar het schip in de namiddag voor parkeert. Deze gletsjer is een van slechts drie ijstongen in Patagonië waarvan de massa nog toeneemt. Hij ligt dan ook in een wondermooie inham van groene bergwanden met klaterende watervallen en zeeleeuwen die de rotskusten bevolken. Alleen al dat uitzicht maakt een bezoek aan Garibaldi de moeite waard.

Lees ook: Fly me to the moon: 10 magische maanlandschappen op aarde

Vogels spotten

De mooiste panorama’s zijn gereserveerd voor de voorlaatste dag van de reis. De Ventus Australis vaart dan door de Cockburn Channel naar het Agostini Fjord dat enkele van de mooiste en meest ruige bergtoppen van Chili herbergt. Als het weer meezit, heb je hier een prachtig zicht op de gletsjers van de Darwin Mountain Range. Maar er valt hier ook heel wat dierlijk moois te bekijken.

Tijdens onze wandeling naar de Aguila-gletsjer spotten we drie Andes-condors, een Amerikaanse reuzenijsvogel en een vos die ongetwijfeld niet even aaibaar was als hij er van ver uitzag. In de namiddag gaat het met de zodiac richting Condor Glacier, een pracht van een gletsjer die doorgaans ook het gezelschap van Andescondors geniet, hoewel wij er bij ons bezoek geen hebben gespot. Niemand ligt er echt van wakker, want stiekem is iedereen al aan het aftellen naar morgen. Dan staat er immers een bezoek aan Magdalena Island op de planning, een eiland waar een vuurtorenbewaker samenwoont met veel pinguïns. Heel veel pinguïns.

Lees ook: 7 huwelijksreizen waar wij volmondig “ja” tegen zeggen. 

Op bezoek in het pinguïnparadijs

Na een ronduit hilarische presentatie over wie die pinguïns precies zijn, hoe je ermee moet omgaan en wat voor paargedrag ze stellen (ze komen naar het eiland om te broeden), staat iedereen in het vroege ochtendgloren klaar om met de zodiacs richting het eiland te varen. Een uurtje mogen we er rondlopen voor we naar eindhalte Punta Arenas varen. Dat lijkt lang voor zo’n klein eiland, maar is het in de praktijk niet. Magdalena Island barst letterlijk van de Magelhaenpinguïns en wie graag fotografeert, raakt geen meter vooruit. Gelukkig poseert ook de kolonie aalscholvers gewillig en wandelt er zo nu en dan een patrouillerende Caracara (soort valk) voorbij – de crew van Australis noemt deze vogels liefkozend “the mafia” – kwestie van het thuisfront nog te kunnen verrassen met iets anders dan foto 425 van die ene leuke pinguïn die net niet aan je schoenveter kwam knabbelen.

Het bezoek wordt tot een uur beperkt om de impact op de eilandbewoners te minimaliseren. Bij Australis nemen ze milieubescherming serieus, anders kan dit soort reis binnen de kortste keren niet meer doorgaan wegens een gebrek aan bezienswaardigheden. De crew heeft duidelijk respect voor de plaatsen die tijdens de reis bezocht worden en van de passagiers wordt niet minder verwacht. Wie van boord wil voor een expeditie, passeert eerst met zijn schoenen door een ontsmettend bad en ook tijdens de uitstappen zelf waakt het expeditieteam erover dat er geen vuil achterblijft aan wal.

De strijd tegen plastic

Aan boord wordt alles gerecycleerd, tot aan het water toe. Wat niet gerecycleerd kan worden, wordt gesorteerd en aan wal verwerkt. Maar het fijnste van al is zonder twijfel de manier waarop Australis de strijd aangaat met wegwerpplastic. Iedere passagier krijgt bij aanvang van de cruise een mooie, hervulbare, metalen drinkbus. Het stijlvol vormgegeven kleinood past niet alleen perfect in je reddingsvest, het mag nadien ook mee naar huis als onverslijtbaar souvenir. Een leuke aanvulling op de 1619 foto’s die je digitale camera voor je bewaart.