Ooit wilde Marleen Daniels (62) de wereld verbeteren door ze wakker te schudden met haar fotografie. (“Nu weet ik dat dat niet kan”). Dus trok ze als prille dertiger de wereld in om de oorlog in Bosnië in de vroege jaren negentig te verslaan. In diezelfde periode groeide de belangstelling voor de modewereld in België, mede dankzij ‘The Antwerp 6’ en durfal Martin Margiela. De oorlogsfotografie verleidde de jonge ontwerpers om Marleen als modefotografe binnen te halen. “Ik kwam al eens op TV om over de oorlog in Bosnië te vertellen, en toen werd ik wel een beetje meegetrokken door Dries van Noten, Ann Demeulemeester, Dirk Bikkembergs… . Ik kreeg daardoor voor hun nog een beetje meer waarde als fotografe. Mode wil ook heel graag serieus genomen worden, in de maatschappij staan en zich geëngageerd voelen.” De oorlogsverslaggeving en de modereportages groeiden samen in haar portfolio.
Marleen Daniëls’ start
Ze begon in 1987 als catwalkfotografe. “Je had een 300 mm-lens nodig, er was nog geen autofocus. Dus je moest mooi in het midden van de rode loper een plek veroveren. Er zijn ooit klappen uitgedeeld voor vijf cm. Yves Saint Laurent was steevast de laatste dag van de shows in Parijs en begon rond 11 uur, zodat wij soms al om 5 uur op het podium zaten om toch maar een plekje te behouden. Later betaalden sommige fotografen een mannetje om de plaats te bezetten. Een hele rare wereld. Alles was nog analoog. ’s Morgens om vijf uur gaf ik mijn filmrollen af in de luchthaven van Milaan, in Brussel werden ze opgepikt en de dag erna stonden ze in de krant. Totaal anders dan nu, het lijken wel de middeleeuwen. En toch werk ik nog steeds liever analoog. Nu heet dat een purist. Ik vind het nog altijd mooier. Plus ik hou van beperkingen. Ik vind het beter om mijn keuze al te beperken in de camera. Het heeft à la limite meer met fotografie te maken.”
Het aantal modepagina’s in de magazines nam toe en dat zorgde voor een belangrijk inkomen. Via haar agentschap in Amsterdam kwam Marleen bij de Nederlandse Elle terecht, die interesse toonde in backstagefotografie. “Ik werkte nogal veel voor Dries van Noten en daar kon ik makkelijk backstage mijn draai vinden. Dat vond ik veel toffer. Ik had de vrijheid om te werken, dichtbij te komen, in mijn onderwerp te gaan en een uniek verhaal te vertellen. In mijn archief zit wit-zwart, kleur, polaroid. Ik was vrij.”
Fin du carrière
Maar aan alle mooie liedjes komt een einde. “In 2008 zakte de grandeur van de modesecteur als een pudding in elkaar. Alles gaat voorbij. We zitten weer op zo’n moment: eerst is de catwalk belangrijk, dan de backstage, dan de celebrities, en nu met de reisrestricties is het aan de audiovisuele wereld om een beeld te geven van de mode.”
Sarajevo to Paris
Het Boek Sarajevo to Paris van Marleen Daniels werd uitgegeven door Stockmans Art Books en is vormgegeven door Nousjka Daniëls. Teksten van Eve Demoen, Veerle Windels en Femke Vandenbosch. Het boek telt 813 pagina’s en is een greep uit Marleens archief van 3 decennia mode-reportages en een reis door de creatieve wereld van Internationale en Belgische modeontwerpers.
Er is een gesigneerde luxe editie beschikbaar met een genummerde print (A4) naar keuze uit 11 geselecteerde beelden en verpakt in gerecycleerd materiaal van de expo ‘Backstage/Frontstage’ die plaatsvond in het Modemuseum van Hasselt in 2018/2019. Een vervolg, Paris to Sarajevo (and beyond) is gepland voor September 2022…
Het wordt verkocht in de betere boekhandel voor € 75.
Vond je dit interessant? Lees dan ook: Phoebe Philo start haar eigen modemerk, Bekijk hier het debuut van Pieter Mulier voor Alaïa en Ontdek de geschiedenis van de iconische Wayfarer zonnebril van Ray-Ban.