Door Johannes De Breuker
Charlotte draagt kledij van Red Juliet
Het is al bijna tien jaar geleden dat Charlotte Vandermeersch met Dagen Zonder Lief (2007) voor de eerste keer op het grote scherm te zien was. Die film markeerde niet enkel het begin van haar filmcarrière, maar ook het einde van haar dagen zonder lief omdat ze er regisseur Felix Van Groeningen leerde kennen, nu al verschillende jaren haar vriend.
Onlangs speelde Vandermeersch nog in zijn film Belgica, maar daar houdt het gelukkig niet op. De afgelopen jaren sprong ze meermaals in het oog met series als Deadline 14/10 en films als Turquaze. Dit jaar is echter drukker dan normaal. Zo was ze in 2016 niet alleen in Belgica en het theaterstuk Karamazow te zien, maar staat ze ook in het derde seizoen van Wat Als? én De Premier, een thriller waarin de premier (Koen De Bouw) wordt ontvoerd.
“Ik ben ook wel wat kieskeuriger geworden. Ik ga het liefst voor rollen met een eigen gezicht.”
‘Het was een leuke afwisseling tussen de wereld van Dostojewski en die van de suspensefilm De Premier’, vertelt ze over die spreidstand tussen film en theater. ‘Vroeger speelde ik rollen als the girl next door, de bruid of het liefje van de allochtoon verschillende keren na elkaar. Nu ben ik minder voor één gat te vangen en dat is wel leuk.’
Hoe komt het dat je tegenwoordig veel uiteenlopender rollen hebt?
Vandermeersch: Ik kick op afwisseling. Soms is het even schrikken als je na tien dagen intens filmen plots voor de première van een theaterstuk op moet. Hoe ging dat weeral? Ben ik m’n tekst nu vergeten? Dan doe je het wel even in je broek. Nu beheers ik dat gelukkig beter dan vroeger. Ik ben ook wel wat kieskeuriger geworden. Ik ga het liefst voor rollen met een eigen gezicht.
In De Premier speel je Eva, de woordvoerder van de premier. Wat trok je aan in die rol?Vandermeersch: Eva is een hardwerkende selfmade woman die op vrij jonge leeftijd op een hoge positie staat. Doorheen de film voert het personage ook een grote innerlijke monoloog die de kijker via kleine dingetjes kan opvangen. Dat was best intens, maar ook heel fijn. Goed dat ik na de filmopnames met Wat Als? aan de slag kon en daar mijn inwendige komische kraan kon opzetten. Na de constante spanning van de opnames van De Premier was dat een bevrijding. (lacht)
Hoe bereid jij je op zo’n intense rol voor?
Vandermeersch: Ik heb m’n neus een beetje in die wereld van politiek gestoken en met verschillende mensen gepraat. Die persoonlijke ontmoetingen waren enorm leerrijk omdat je echt twee handen op één buik moet zijn met wie je samenwerkt. Je bent immers van ’s ochtends tot ’s avonds met elkaar in de weer. Maar je bent ook diegene die vlak voor een persconferentie een schilfer van zijn schouder veegt of zijn plastron in orde brengt. Dat vond ik interessant, omdat dat ook dingen zijn waar ik op let. Ik bewonder politiekers wel. Dat is best intens leerde ik toen ik een dag met John Crombez en zijn woordvoerder Sarah Vandercruyse optrok.
Al is het geen politieke film, het valt op dat de Amerikaanse president in De Premier een vrouw is. Welke redenering schuilt daar achter?
Vandermeersch: Dat is niet toevallig. Ik heb nog een versie gelezen waarin de president een man was, maar toen een vrouw presidentskandidaat werd, had Erik volgens mij iets van ik gok het erop.
Is het trouwens moeilijker om in een film van je vriend te spelen dan in een film van een andere regisseur?
Vandermeersch: Bij Belgica was dat heel tof, maar toch ook minder evident. Er zijn twee dingen die dan meespelen. Ten eerste: als uw lief zegt dat de het erop staat maar zelf twijfel je, dan moet je dat aanvaarden. Ten tweede: normaal kan je altijd vanalles aan hem vragen en zeggen, maar op de set moet je sneller je mond houden om hem niet te overladen. Ik moet mezelf dan inhouden, want normaal vertel ik alles.
Gaat het bij jullie thuis ook nog veel over iets anders dan film?
Vandermeersch: We praten veel over film en gaan ook vaak naar theater, maar niet obsessief. Hij gaat veel vaker omdat ik dat vaak inspannend vind terwijl hij dat eerder ontspannend vindt. Zo gaat hij regelmatig om 22u nog naar de cinema, maar ik lig dan vaak liever in de zetel te nietsen. Er komt overdag al genoeg info binnen.
De thriller De Premier speelt momenteel in de bioscoop.
