Met de terugkeer van Y2K-trends lijkt ook de look uit die tijd – heroin chic – een comeback te maken.
De rentree van de ziekelijk magere look is al een tijdlang hét gespreksonderwerp in de (lifestyle)media en bereikt sinds het afgelopen modeseizoen een hoogtepunt. Even terug naar het begin: vorig jaar droeg Kim Kardashian de beroemde jurk van Marilyn Monroe naar het Met Gala. Trots liet ze iedereen weten dat ze zeven kilo was afgevallen om daarin te passen. Ze schepte op over haar crashdieet, en bleef ook nadien flink afvallen. Net als haar zus, Khloé, zou ze ook haar Brazilian Butt Lift hebben laten ’terugdraaien’.
Nu kan je veel over de Kardashians zeggen, maar dat ze een enorme invloed hebben op het schoonheidsideaal valt niet te ontkennen. Het zijn zij die van volle billen, brede heupen en volupteuze lippen een ’trend’ maakten en daardoor miljoenen meisjes en vrouwen richting de plastische chirurg stuurden. Tegelijkertijd gaf het ook vrouwen met vormen het gevoel dat ze helemaal niet graatmager moesten zijn, wat merken en magazines overtuigde om het schoonheidsbeeld letterlijk en figuurlijk te verbreden.
Kortom, de Kardashians zorgden er eigenhandig voor dat de modewereld inclusiever werd, en de voorbije tien jaar leek er daadwerkelijk iets te veranderen. “Anno 2021 zijn de meest gevraagde modellen in de modewereld steeds diverser”, schreven we twee jaar geleden nog. “Ze voldoen niet langer aan het ‘perfecte’ plaatje, ze hebben iets te vertellen en ze durven zich daar ook over uitspreken. Ze hebben een realistisch(er) figuur, een niet-witte huidskleur of ze behoren tot de LGBTQI+-gemeenschap.” Waar in het begin critici nog voorspelden dat dit een zoveelste modetrend van voorbijgaande duur zou zijn, gaven merken en magazines hen lik op stuk: de progressieve vooruitgang hield aan leek er ondertussen echt ingebakken.
De comeback van ultradun
Flash forward naar het afgelopen modeseizoen. Bij het bekijken van de shows viel het meteen op: er waren véél minder plussize modellen te zien op de catwalk. Cijfers van Vogue Business bevestigden dat nadien ook.
In een analyse van 9.137 looks op 219 shows in New York, Londen, Milaan en Parijs tijdens de recente modeweken, hadden slechts 17 merken minstens één plussize (maat 44) silhouet. Dat betekent dat 95,6 procent van de looks werd gedragen door modellen in maatje 32 tot 34. En amper 3,8 procent werd gedragen door midsize modellen (maat 36 tot 42).
“De plussize vertegenwoordiging is achteruit gegaan”, zei Felicity Hayward, een model dat sinds 2019 plussize vertegenwoordiging bijhoudt via haar project #IncludingTheCurve, aan Vogue Business.
Vogue Business merkte ook op dat de meeste topshows een groter aantal midsize modellen hadden, met zeer weinig plussize vertegenwoordiging. Voor sommige van de grotere merken waren “midsize looks op hun shows op het randje van de grote maten”. Maar bijna uitsluitend opkomende ontwerpers stuurden écht vollere vrouwen de catwalk op. Karoline Vitto en Sinéad O’Dwyer presenteerden respectievelijk 100 procent en 90,5 procent van de looks op midsize en plussize modellen. Sinéad O’Dwyer, Ester Manas, Karoline Vitto, Di Petsa en Bach Mai hadden het hoogste percentage midsize en plussize modellen. (De meeste van deze merken showden op de London Fashion Week, de meest inclusieve van de vier steden).
1/3Ester Manas fw23-24
2/3Di Petsa fw23-24
3/3Sinéad O’Dwyer fw23-24
In het verslag van Vogue Business wordt opgemerkt dat zelfs merken die hun aanbod hebben uitgebreid met kleding in grotere maten, zoals Gucci, geen modellen in grotere maten op de catwalk hadden. Gucci had bijvoorbeeld tien midsize modellen meelopen, maar geen model had een maat boven 40.
Ontwerpers vertelden Vogue Business dat ze van tevoren moesten plannen om plussize modellen te gebruiken, omdat de casting op de catwalk meestal een paar dagen voor een show wordt gedaan en er niet veel tijd overblijft voor aanpassingen om kleding aan te passen aan verschillende lichamen. Hillary Taymour, de oprichter van Collina Strada, die één plussize look en tien midsize looks in haar februari show opnam, zei dat het varieert per seizoen. “We maken soms looks op voorhand en passen ze aan zodat ze individueel passen, maar over het algemeen vergt het een kleine inspanning en een denkproces vooraf om de maten op de catwalk aan te passen.
Het rapport concludeert dat de industrie nog een lange weg te gaan heeft en dat als de mode-industrie zo verder gaat, binnenkort terug bij af is. Natuurlijk is dit een groter probleem dat verder reikt dan de Kardashians, al hebben ze er wel een groot aandeel in. Het doet in de eerste plaats vragen rijzen over de oprechtheid van de modewereld als het over diversiteit gaat. Was al die moeite van de afgelopen jaren dan toch gewoon één lang uitgerekte trend? To be continued.
