Tegenwoordig is praten over seksueel grensoverschrijdend gedrag geen taboe meer. Dit komt mede door de #metoo en #timesup campagnes, die wellicht iedereen bekend zijn. Maar seksueel grensoverschrijdend gedrag gebeurt niet alleen in Hollywood of in BV-land. Je kan het ook tegenkomen op de werkvloer, op straat of in de sportclub van je kinderen.
Tine Vertommen, criminologe, verdiept zich al enkele jaren in het onderwerp en kent als geen ander de 10 meest gangbare maar onjuiste ideeën die de meeste mensen hebben als het aankomt op seksueel grensoverschrijdend gedrag in sport. We zetten ze even voor je op een rij.
Pers
SGG in sport: 10 mythes
1. SGG gebeurt niet in de sport
“Vreemd dat mensen denken dat er geen SGG in de sportwereld voorkomt. Het is nochtans iets waar je voortdurend fysiek contact met elkaar hebt”, zegt Tine Vertommen. Het probleem is, volgens Tine, dat sporters meestal zwijgen omdat goede resultaten behalen nog steeds prioriteit is, no matter what.
2. In mijn sport komt dat niet voor
Fout. SGG komt in alle sporten voor, van Atletiek tot Zweefvliegen. Natuurlijk zijn de risico’s bij contactsporten of sporten waarbij je schaars gekleed bent groter.
3. Dat komt toch enkel voor op topniveau?
Het heeft eigenlijk niet zo veel te maken met niveau, maar vooral met leeftijd. In de puberteit ben je veel kwetsbaarder dan op latere leeftijd.
4. SGG kan enkel meisjes overkomen
Hoe gek het ook klinkt: SGG discrimineert niet. 7,2 % van de vrouwen in de sportwereld komt in aanraking met ernstig SGG. Bij mannen is dat 6,4 %, niet veel verschil dus. Uit die cijfers blijkt ook dat biseksuele mensen het grootste slachtoffer zijn. Hoe dat komt, is niet helemaal duidelijk.
5. Het is altijd de coach
Nee, het zijn gewoon altijd de verhalen waar een coach bij betrokken is die de krantenkoppen halen. Meestal zijn het andere sporters. In de meeste gevallen gebeurt het SGG niet één keer, maar twee of zelfs drie keer.
6. Het gebeurt een keer, maar daarna nooit meer
Je kan het een beetje vergelijken met een uitspraak die vrouwen nogal vaak gebruiken: “Dit is mijn laatste stuk taart, morgen begin ik met mijn dieet!”. BIGGEST. LIE. EVER. Zoals reeds aangestipt in het vorige punt blijft SGG zelden beperkt tot één enkele keer.
7. SGG is de meest voorkomende vorm van grensoverschrijdend gedrag in de sport
Het hoeft niet altijd seksueel te zijn, zeker niet. Ook op emotioneel en fysiek vlak kan men grensoverschrijdend zijn. In de meeste gevallen hangen die drie zelfs samen.
8. Wij hebben een gedragscode, we zijn in orde
“Dat het op papier staat, betekent niet dat het nageleefd wordt”, zegt Tine Vertommen. Het bestuur gaat er meestal van uit dat de gedragscode gevolgd wordt. Of beter, ze doen alsof ze denken dat alles in orde is zodat er niet over gepraat moet worden. Toch is het belangrijk dat er zo nu en dan een gesprek is met coaches en leden.
9. Hier wordt best over gezwegen
Al te vaak focussen we op procedures en standaarden, zonder te luisteren naar de beleving en ervaring van sporters. Meer praten en minder taboe is dus de boodschap.
10. Vlaanderen hinkt achterop in de Europese klas
Fout. Op het vlak van onderzoek, wetgeving en Nationaal beleid doet Vlaanderen het goed. Er moet wel nog gewerkt worden aan monitoring en opvang van slachtoffers.
De kans dat jouw sportorganisatie of de club waar je elke woensdag je kinderen afzet vroeg of laat in aanraking komt met signalen of vermoedens van SGG is reëel. Wie er pas bij stilstaat wanneer er een concreet probleem is, is te laat. Voorkomen is beter dan genezen. De SPORT MET GRENZEN instrumenten kunnen jouw club of die van je kinderen daarbij op weg helpen. Je vindt ze op www.sportmetgrenzen.be.
Vond je dit interessant? Lees dan ook ‘Kunstenaar herwerkt seksistische reclamecampagnes‘.
