Je eerste twee boeken waren vooral een combinatie van yoga, meditatie en eettips, ditmaal ga je resoluut de culinaire toer op. Was dat een bewuste keuze?
“Ik had eigenlijk het gevoel dat ik de yoga en de meditatie echt uitgediept had en de voeding nog niet genoeg. Toen ik Boost schreef, was ik wel al met voeding bezig, maar nog niet op hetzelfde niveau als nu. Ik volg momenteel een opleiding tot holistisch nutritionist, wat maakt dat ik nu heel veel nieuwe kennis en inzichten heb die ik toen niet had. En die wilde ik graag delen.”
“De eerste versie van MoodFood was eigenlijk eind 2016 al klaar, maar bleek veel te dik. Drie keer te dik, meer bepaald. Dus ik heb daar heel veel in moeten schrappen. Initieel was het concept van wat emoties doen met je lichaam en hoe je gezonder en gelukkiger kunt worden niet enkel doorgetrokken naar food, maar ook naar essentiële oliën, yoga, meditatie, enz. Maar dat kon er uiteindelijk allemaal niet in. Het is nu al een behoorlijke klepper geworden, toch zeker in vergelijking met Boost en Balans. Had ik die andere onderwerpen er ook nog bij gewild, dan was het geen boek meer maar een encyclopedie. En ik denk dat dat veel mensen afgeschrikt zou hebben.”
“Daarom is dit nu een voedingsboek geworden. Het volgende boek zal wel weer een combinatie worden van verschillende dingen, want yoga, meditatie en stressmanagement blijven de basis van wat ik doe. Voeding is daarin ook zeker belangrijk, maar het vormt allemaal één geheel en het ene kan niet zonder het andere.”
De cover van MoodFood geeft de indruk dat het een kookboek is, de inhoud, daarentegen, biedt veel meer info, kennis en tips dan we van een kookboek gewend zijn. De recepten beginnen zelfs pas voorbij de helft van het boek. Hoe zie jij het boek zelf? Als een kookboek of een handleiding tot een beter leven?
“Initieel had ik het idee om een boek te schrijven waar heel veel informatie in stond en misschien een 15-tal recepten om al die informatie ook praktisch bruikbaar te maken in de keuken. Uiteindelijk zijn het er 60 geworden. Het is waar dat ik op de coverfoto aan het koken ben, maar het is geen klassiek kookboek coverbeeld, denk ik. Er komt bijvoorbeeld veel meer rook uit die pot dan er ooit uit een pot in mijn keuken is gekomen. We hadden er namelijk stiekem droogijs in gedaan.” (lacht)
“Het boek gaat over veel meer dan koken. Het gaat over emoties, over de impact van die emoties op je lichaam en over hoe je jezelf met eten, lifestyle en emomanagement zowel gezonder als gelukkiger kunt maken. Voor mij is het dan ook eerder een spiritueel boek.”
“Dat de recepten zo ver vanachter in het boek staan, was ook het idee. Ik wou de basis meegeven, de recepten zijn enkel een praktische toepassing van alles wat ervoor staat. Ze waren voor mij puur illustratief, maar uiteindelijk hebben ze iets meer plaats gekregen dan oorspronkelijk de bedoeling was. Het is een beetje uit de hand gelopen.” (lacht)
En dat net nu iedereen helemaal blij is dat je een kookboek uitbrengt…
“Ja, maf hè? Het was (en is) helemaal niet het plan om die foodrichting uit te gaan. Ik ben ook geen kok. Ik kook wel graag, maar ik ben eerder een intuïtieve kok dan een nauwgezette. Maten en gewichten zijn doorgaans niet aan mij besteed.”
“Als ik bijvoorbeeld soep maak, dan stoom of stoof ik gewoon wat groenten, voeg ik kruiden toe, wat water, en klaar. Soms is mijn soep dik, soms dun, dat hangt af van waar ik die dag zin in heb. Het smaakt altijd wel lekker, maar vraag me niet om exact dezelfde soep de volgende dag te reproduceren, want dan heb ik een probleem.”
Maar de recepten die in het boek staan, zijn wel allemaal recepten die jij thuis ook regelmatig klaarmaakt?
“Ja, absoluut! Het zijn allemaal dingen die ik graag eet, maar ze in een recept gieten, was door mijn manier van koken niet evident. Ik beken dat ik dat echt veel moeilijker vond dan gedacht. Voor je eraan begint, denk je: 60 recepten, hoe moeilijk kan het zijn? Eens je aan het koken slaat, piep je heel snel anders. Ik toch in ieder geval. Ik heb wel twee vrienden die professioneel koken en die mijn recepten vooraf bekeken hebben om te checken of alles juist zat.”
“Maar dan moet alles nog klaargemaakt natuurlijk. En dus ben ik de keuken ingegaan. Op een bepaald moment, het moet iets langer dan een week geweest zijn, heb ik zelfs van ’s morgens tot diep in de nacht zitten koken. Ik heb alle ingrediënten gehaald en geprobeerd te achterhalen hoeveel ik precies van alles nodig had om te komen tot het gerecht dat ik lekker vind. In de studio moest dat later nog eens allemaal opnieuw voor de foto’s. Dat was een echte uitdaging.”
De ondertitel van je boek luidt Eat Happy, Be Happy. Maar is alleen je eetgewoontes veranderen genoeg?
“Om je humeur te veranderen? Ja, dat doet al enorm veel. Uiteraard is het uiteindelijk een combinatie: je moet niet alleen je eetgewoontes veranderen, je moet ook met je emoties aan de slag. Dus ja, er komt ook emomanagement bij kijken. Mensen die heel ongezond eten, zijn vaak ook erg ongeduldig en emotioneel onstabiel. Het zijn degene die het snelst kwaad worden in het verkeer, bijvoorbeeld.”
“Hoe je je voelt, heeft alles te maken met de moodmoleculen die je produceert in je brein, zoals serotonine, endorfine, oxytocine, dopamine,… Om die neurotransmitters aan te maken, hebben je hersenen een heleboel voedingsstoffen nodig, zoals de juiste aminozuren en o.a. vitamine B6 en vitamine C. Loopt het hele proces fout door een nijpend tekort aan een of meerdere van deze voedingsstoffen, dan kan je je gewoon niet supergoed voelen.”
“Uiteraard is er ook de emotionele bagage waar iedereen mee zit (trauma’s, complexen, enz.). Daar moet je natuurlijk ook aan werken, maar door je eetgewoontes aan te passen, kan je alvast een stabiele, goede basis creëren.”
Je zegt in je boek dat je een hekel hebt aan diëten en dat je er ook niet in gelooft. Maar denk je niet dat jouw manier van eten door veel mensen wel gezien wordt als een dieet?
“Een dieet is voor mij jezelf beperken in bepaalde dingen en dat doe ik, mijns inziens, niet. Van mij mag je zoveel eten als je wil. De kwantiteit die je eet, mag je zelf kiezen. Er staat geen limiet op gezond eten… Je eet gewoon zoveel als je lichaam aangeeft nodig te hebben. Maar je eet wel andere dingen.”
“Toegegeven, als je een enorme vleeseter bent, dan gaat meer groenten eten inderdaad aanvoelen als een beperking, maar je krijgt er wel een gezonder lichaam voor in de plaats. En je voelt je veel beter. Dus eigenlijk is het gewoon een mindswitch die je moet maken. Ik leg niemand iets op. Van mij moet niemand eten zoals ik eet. Maar de vraag is of je gelukkig bent met hoe je lichaam voelt op dit moment… “
“Ben je gelukkig met hoe je eruitziet? Ben je gelukkig met je huid, je haar, je nagels? Blaak je van gezondheid? Is dat allemaal het geval, blijf dan gerust eten zoals je eet. Voel je je echter niet 100%, denk dan eens na over wat je kan veranderen. En dan kom je in eerste instantie bijna altijd bij je voeding uit. Het vraagt tijd en moeite om op dat vlak nieuwe gewoontes te kweken, maar wie de inspanning doet, zal er zeker geen spijt van hebben.”
Zelf eet je geen tarwe en geen melkproducten, zou je dat iedereen aanraden?
“Ja. 90% van de mensen krijgt melkproducten eigenlijk niet verteerd. De mens is daar niet voor gemaakt. Het tast je darmen aan, je krijgt er intoleranties van… Ons spijsverteringsstelsel is er helemaal op gemaakt om zoveel mogelijk voedingsstoffen uit ons eten te halen, dus van zodra daar iets spaak loopt, sukkelt je hele lichaam.”
“Je kan er met andere woorden maar beter voor zorgen dat op dat niveau alles vlot verloopt. Mensen denken vaak dat je melk nodig hebt om genoeg calcium binnen te krijgen, maar eigenlijk kan je calcium ook uit groenten halen. Het zit bijvoorbeeld ook in broccoli en in groene bladgroenten.”
“Voor tarwe is het hetzelfde verhaal. Tarwe is vaak zo genetisch gemanipuleerd en de tarweproducten die wij eten zitten doorgaans vol toegevoegde middelen. Wat je dan aan het einde van de rit krijgt, is een product dat zo bewerkt is dat je lichaam er geen blijf meer mee weet. Bij tarwe zijn de intolerantiecijfers lager, maar 30% verdraagt het niet. Persoonlijk vind ik dat toch nog best veel. Iedereen denkt altijd dat het de gluten zijn die je moet mijden, maar eigenlijk is het vooral de tarwe.”
Heb je bepaalde tips voor mensen die jouw manier van eten graag eens willen uitproberen maar daarom niet direct hun hele eetpatroon willen omgooien? Met wat zou jij beginnen, als eerste stap? Want alle melkproducten en tarweproducten schrappen, vraagt al een behoorlijke toewijding…
“Klopt. En toch zou ik daarmee beginnen. Probeer eens gedurende drie maanden of je koemelk en tarwe kan schrappen en kijk hoe je je voelt. Voer tegelijkertijd de hoeveelheid groenten die je eet op en zorg ervoor dat de producten die je in huis haalt zo weinig mogelijk bewerkt zijn.”
“Hoe dichter je blijft bij het originele product, hoe beter je lichaam het herkent en hoe meer voedingsstoffen het eruit zal halen. Daar word je gezonder van. Dus als je gewoon al begint met meer groenten, minder bewerkt voedsel en meer vers bereide maaltijden, kom je al een heel eind. Wie bewuster met zijn eten bezig is, haalt er ook meer voldoening uit.”
Zijn er bepaalde ingrediënten die iedereen eigenlijk wekelijks op het menu zou moeten zetten?
“Groene bladgroenten. Dus spinazie, warmoes, paksoi, boerenkool, alle soorten sla, rucola, waterkers, peterselie, groene kruiden; heel die groep is belangrijk voor je lichaam omdat er naast vezels ook veel vitamines en mineralen inzitten.”
“Voor mij persoonlijk heeft het ook een enorme impact gehad om te switchen naar groene bladgroenten van de bioboer. Die komen rechtstreeks van het veld naar mijn voordeur en dat merk je. Niet alleen aan de smaak, maar ook aan hoe je lichaam erop reageert. Je wordt er gewoon gelukkiger van.”
Als je drie woorden op jezelf zou moeten plakken, welke zou je dan kiezen?
“Optimistisch, gedisciplineerd (maar dan wel om mijn eigen chaos te overkomen (lacht)) en, euhm… creatief. Nee wacht, ik weet het: optimistisch, creatief en gelukkig!”
En drie woorden voor je boek?
“Ik heb echt heel veel in dit boek gestopt. Zowel de kennis die ik opgedaan heb tijdens mijn opleidingen als dingen die het leven mij geleerd heeft. Ik ben de voorbije jaren heel bewust bezig geweest met mijn emoties. Als er iets gebeurde en een emotie kwam opzetten, dan liet ik de emotie toe en keek ik wat ik ervan kon leren over mezelf.”
“Vroeger reageerde ik gewoon. Of ik at mijn emoties weg met junkfood. Dat zijn strategieën die helaas altijd maar even werken. En meestal voel je je achteraf nog veel slechter. Ik hoop dat dit boek ook andere mensen bewuster zal maken van hun emoties en hoe ze ermee om kunnen gaan. Ik hoop dat ze na het lezen ervan ook beter zullen begrijpen hoe hun lichaam in elkaar zit en wat het nodig heeft om goed te kunnen functioneren.”
“Dus als ik drie woorden moet kiezen, zeg ik inspirationeel, verrijkend en hapklaar. Dat laatste is vooral een verdienste van de lay-out. MoodFood is zo opgesteld dat wie geen zin of tijd heeft om alles te lezen, ook gewoon gericht op zoek kan gaan en enkel de passage kan lezen die op dat moment relevant is.”
In het septembernummer van Marie Claire, dat nu in de winkel ligt, staan twee recepten uit het nieuwe boek van Goedele Leyssen. Wil je er graag nog meer ontdekken? Klik dan snel door naar de volgende pagina’s, waar je twee bonusrecepten vindt.
MoodFood van Goedele Leyssen telt 210 blz. en is verschenen bij uitgeverij Manteau. Wie graag meer info wil over Goedele Leyssen, haar boeken en haar workshops, kan terecht op haar website, Facebook, Twitter en Instagram.
Wout Hendrickx
Rijstpenne met olijventapenade en sardientjes
Voor 1 portie
- ui, versnipperd
- 1 kop bruinerijstpenne
- 1 blik sardientjes (90 g, uitgelekt)
- rode paprika, in blokjes gesneden
- 5 kerstomaatjes, in stukjes gesneden
- 4 augurkjes, in schijfjes gesneden
- enkele blaadjes oregano
- 1 tot 2 koppen groene bladgroenten (postelein, rucola, waterkers, jonge spinazie, veldsla…), in stukjes gesneden
- 1 eetlepel olijfolie
- 1 tot 2 theelepels citroensap
- zwarte peper en zeezout
Voor de olijventapenade
- 1 kop zwarte kalamata olijven (let erop dat deze van goede kwaliteit zijn)
- 1 eetlepel kappertjes
- 10 blaadjes oregano
- 1 eetlepel olijfolie
- zwarte peper
Bereiding
Ontpit de kalamata olijven. Doe alle ingrediënten voor de tapenade in een foodprocessor en mix glad. Laat de ui 5 tot 10 minuten rusten. Kook de penne al dente en giet af. Laat de sardientjes uitlekken. Schep de pasta op een bord en meng er de tapenade onder. Werk af met de ui, de paprika, de kerstomaten, de augurkjes en de oregano. Besprenkel de groene bladgroenten met de olijfolie en het citroensap. Kruid met peper en zout, en serveer met een salade.
Wout Hendrickx
Lasagne van zoete aardappel
Voor 4 porties
- 1 ui, versnipperd
- 2 knoflookteentjes, geperst
- kruidenzout of kruidenbouillonpasta
- 2 zoete aardappelen,in fijnplakjes
- 2 koppen tomatensaus (recept in boek)
- chilipeperkruiden
- gedroogde oregano, rozemarijn en tijm (eventueel)
- 1 kop notengehakt (recept in boek) of ander gehakt naar keuze
- 8 koppen jonge spinazie
- edelgist
- basilicum
Voor 1,5 kop witte saus
- 1 kop water
- kruidenzout of kruidenbouillonpasta
- 1 kop kokosolie
- 1 kop kokosmeel of kikkererwtenmeel
- nootmuskaat
- zwarte peper en zeezout
Bereiding
Verwarm de oven voor op 150 °C. Laat de ui en de knoflook 5 tot 10 minuten rusten. Verhit een pan met een dun laagje water erin en doe er wat kruidenzout of kruidenbouillonpasta bij. Stoof de ui ongeveer 4 minuten met het deksel op de pan tot hij zacht is. Voeg tegen het einde de knoflook toe. Je zult af en toe moeten roeren. Stoom de plakjes zoete aardappel gedurende een kleine 5 minuten.
Maak de tomatensaus en breng ze op smaak met chilipeperkruiden. Als je saus nauwelijks gekruid is, breng ze dan verder op smaak met oregano, rozemarijn en tijm. Maak het walnotengehakt of bak je gehakt gaar. Breng water aan de kook en doe de spinazie erbij. Zet het deksel niet opnieuw op de pot. Je hoeft niet te wachten tot het water opnieuw kookt. Zet meteen je timer op 1 minuut. Giet af en dep goed droog.
Maak de witte saus. Kook het water met kruidenzout of kruidenbouillonpasta. Neem de pot van het vuur en meng er de kokosolie en het kokos- of kikkererwtenmeel onder. Breng op smaak met nootmuskaat, peper en zout. Doe een dun laagje tomatensaus op de bodem van je ovenschaal. Leg daarna je eerste laag zoete aardappel, vervolgens een laag spinazie en dan een beetje gehakt. Doe dit tot je aan de rand van je ovenschotel bent gekomen en eindig met een laag tomatensaus.
Giet er ten slotte de witte saus over en bestrooi rijkelijk met edelgist of met een mix van edelgist met gehakte cashews en wat zout. Zet de lasagne 10 tot 15 minuten in de oven tot hij goed opgewarmd is. Zet op het einde de ovengrill aan, opdat je een knapperig korstje krijgt. Hou je lasagne goed in het oog, zodat hij niet aanbakt. Werk af met wat basilicum en serveer met een groene salade.
