Wat voorafging: Blanche werd in 2017 vierde op het Eurovisiesongfestival. België had daar al in lange tijd niet zo hoog gescoord. Blanche, die sommigen met Lana Del Rey vergelijken vanwege haar stem en de sfeer die bepaalde songs oproepen, heet in het echte leven Ellie. En wij ontmoetten hen allebei. Hoewel Ellie geneigd is wat bescheidener te zijn…
Welke belangrijke mijlpalen zitten er tussen je optreden op het Eurovisiesongfestival drie jaar geleden en je eerste album ‘Empire’?
De allereerste stap waren sessies om nieuwe songs te schrijven. Daarmee ben ik amper een maand na het songfestival gestart. Ik nam deel aan een werkgroep voor songwriters. Dat was een goede test voor mij, want ik had tot dan toe nooit songteksten en -muziek geschreven. In mijn studio heb ik die verder uitgewerkt. Daarna heeft mijn platenmaatschappij me naar Londen gestuurd, zodat ik ervaren artiesten kon ontmoeten, onder wie Rich Cooper. In Brussel brachten ze me in contact met François Gustin van de groep Girls in Hawaii, om de eerste concerten voor te bereiden. En vervolgens heb ik met Rich en François aan dit album gewerkt. We zaten op dezelfde golflengte wat feeling en vertrouwen betreft.
Je album ‘Empire’ zal ook in het buitenland uitkomen, best zeldzaam voor een Belgische zangeres.
Ja, dat is een enorme meevaller. Mijn Belgische platenmaatschappij is ook actief in het buitenland en omdat ze sterk in mijn project geloven, hebben ze hun andere kantoren kunnen overtuigen om erop in te zetten. Ik krijg ruggensteun in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Polen en Scandinavië. Het is geweldig om te merken dat iedereen zo gemotiveerd is.
‘Empire’ heb je opgevat als een plaat en niet als een playlist. Waarom die aanpak?
Playlists zijn momenteel een hype. De meeste zangers maken playlists om ervoor te zorgen dat hun werk vaker wordt beluisterd. En de luisteraars zelf maken hun eigen playlists door her en der songs die ze graag horen bijeen te sprokkelen. Zo krijg je playlists voor elk moment van de dag of het jaar. Daardoor luisteren mensen minder vaak dan vroeger naar een volledig album. Ik zou ook met regelmatige tussenpozen nieuwe singles kunnen uitbrengen, die meteen veel worden beluisterd. Maar ik focus liever op het totaalconcept van een album. Omdat ik weet dat daar nog een publiek voor bestaat. Ik ben pas eenentwintig, maar vind het een fijn idee dat een album van a tot z samenhangt.
Wat zijn de hoofdthema’s van ‘Empire’?
Het overwicht aan liefde en authenticiteit. En ook hoe je dingen krijgt en opslorpt tijdens ontmoetingen met anderen.
Dit bericht bekijken op Instagram
Ik heb de indruk dat je heel introspectief bent?
Inderdaad, ik analyseer constant, soms tegen beter weten in. Ik zou de dingen liever sneller loslaten. Ik observeer ook vaak de mensen om me heen en probeer hen te begrijpen. Met kritiek heb ik niet veel op. Bepaalde persoonlijkheidstypes boeien me. En ik probeer die in mijn songs te doorgronden.
Wat zijn in jouw ogen de perfecte albums?
Melodrama van Lorde en Dawn van RY X. Dat zijn opmerkelijke albums. Ook die van Alt-J vind ik sterk.
Welke andere kunstvormen trekken je aan?
Alle kunstvormen interesseren me. Zelf hou ik van tekenen en collages maken. Ik denk niet dat ik daar veel talent voor heb, maar ik vind het leuk. Mijn mama is schilderes en beeldhouwster en ik heb altijd in een omgeving geleefd waar kunst een belangrijke plaats innam.
Met wie heb je de visuals van de plaat uitgewerkt?
Ik heb voor het eerst samengewerkt met een artistiek directeur, Ludovic Beun, die eerder voor Alice On The Roof en de groep Bazart werkte. Ik heb hem met foto’s getoond welke richting ik uit wilde gaan. We hebben ons geïnspireerd op de surrealistische schilderijen van Gertrude Abercrombie. Mijn eerste clip, Empire, werd geregisseerd door Gentenaar Alexander De Bruycker. En voor de foto’s heb ik met Marie Wynants gewerkt, een bekende naam in het modewereldje.
Welke band heb je met mode?
Ik volg heel wat ontwerpers op Instagram, onder meer Molly Goddard en Rodarte, maar ik ben zeker geen modekenner. Daarom heb ik ook een styliste. Tijdens de lockdown droeg ik dagelijks dezelfde coole kleren. Ik ben gek op tweedehandskleding die wordt gerecycleerd en getransformeerd. Soms vis ik kleren uit de kasten van mijn moeder. Ik probeer fast fashion te vermijden.
Dit bericht bekijken op Instagram
Hoe was de coronatijd tot nu toe voor jou?
Er zijn momenten geweest dat ik down was. Ik had natuurlijk niet verwacht om als twintiger zoiets mee te maken. Maar ik had ook heel wat voorbereidingen op het programma staan rond de lancering van mijn album, zodat ik de kans niet kreeg om depressief te worden. Niemand in mijn directe omgeving is door het virus getroffen. Maar het was voor iedereen een lastige periode.
Hoe zie je jouw toekomst?
Ik hoop dat mensen mijn muziek lang mooi zullen vinden en dat ik zal blijven leren en delen.
Lees meer Marie Claire op: Dubbelinterview Geike Arnaert en Loïc Nottet: “Ik begrijp niet hoe mensen zoveel kunnen blootgeven op Instagram”
