Meryll Rogge
Meryll Rogge @Martina_Bjorn
Haar naam en showroom waren de talk of the town tijdens de modeweek van maart 2020 in Parijs, want pers en inkopers zakten massaal af naar het kleine appartement in de Marais waar Rogge haar eerste collectie ‘The Last Days of Disco’ presenteerde. Iedereen wilde weten waar de buzz over ging, want de Belgische kranten spraken vol lof over de debuutcollectie van de ex-studente van de Antwerpse modeacademie, die in 2008 de schoolbanken verliet om bij Marc Jacobs aan de slag te gaan in New York.
Ze was dus zeker niet aan haar proefstuk toe, na jarenlang als rechterhand van Dries Van Noten te fungeren, was het tijd om haar creaties onder haar eigen naam voor te stellen. Een week nadat ze de deur achter de showroom in Parijs achter zich dichttrok, was het prijs: de wereld ging in lockdown en iedereen hield zijn adem in. Wat nu?
Voor Meryll Rogge werd 2020 een jaar vol uitdagingen, want niets is moeilijker dan jezelf en je merk lanceren in een crisis die harder toesloeg dan een komeet. En toch kwam ze eruit als het spannendste wat de (Belgische) modewereld in jaren heeft voortgebracht. Haar debuutcollectie was een hit en werd opgepikt door Net-a-porter, ssense.com, én de New York Times. Over haar nieuwe collectie voor lente/zomer 2021 praat ze in gesprek met Emilie Hammen, hoogleraar modegeschiedenis aan het Parsons instituut Parijs en het Institut Français de la Mode, over de macht van het escapisme. Escapisme gaat, volgens Rogge, niet enkel over verre oorden, maar over de mogelijkheid om te dromen en om op een andere manier naar onze omgeving en eigen wereld te kijken.
Lees ook: 20 merken van eigen bodem die je snel wil ontdekken.
Meryll: “Mijn verlangen voor exotisme is net voor de coronacrisis begonnen. Ik ben toen gaan rondreizen met een paar vrienden, ik had nood aan een break en een verandering van omgeving na maanden hard werken. Ik ben een paar weken in Zuid-Afrika verbleven, de reis ging daarna verder naar Mauritius. Ik was enorm onder de indruk van de landschappen die we ontdekten: het licht, de lucht, de kleuren en de natuur die het Zuidelijk halfrond te bieden heeft. Het gaf een vreemd gevoel, want deze prachtige schoonheid van de natuur stond in schril contrast met de sociale wantoestanden die je als toerist niet kon negeren.
Daarbij kwam die rare sfeer van het nieuws dat over de crisis begon binnen te sijpelen: luchthavens die dichtgingen, families die zich zorgen maakten over hun zaken die leegliepen en het gevaar dat toeristen deze tot voor kort onbekende ziekte met zich meebrachten. Hierdoor ben ik beginnen nadenken over de nood die artiesten vaak voelen over het ‘ergens anders’. De fantasie over een exotisch land met zijn beloftes van schoonheid en geluk. Maar ook de realiteit van sociale en politieke problemen. Dit deed mij denken aan de schilderijen van Gauguin. In welke mate hebben wij die bestemmingen veranderd? En wat trekt ons zo aan? Zijn werk herinnert aan wat er nog overblijft van het concept ‘paradijs’. In hoeverre is dit een constructie of een luchtspiegeling?”
Louis Ghewy
Louis Ghewy
Rond zijn 14de werd het voor Louis Ghewy duidelijk wat hij wilde doen met zijn leven, de covers van I-D magazine van de hand van de Belgische topfotograaf Willy Vanderperre en stylist Olivier Rizzo waren voor hem de trigger om een carrière op sets van fotoshoots voor modemagazines te ambiëren. Vanderperre’s pure stijl van fotografie inspireerde Ghewy om haarstylist te worden en om in de mode te werken, aldus vertrok hij op zijn 19de naar Londen, wat circa 2010 het epicenter van de magazinewereld was, dankzij magazines als Dazed & Confused (nu Dazed), LOVE, en I-D Magazine.
Amper tien jaar later wordt hij beschouwd als één van de top hairstylists in de industrie. Ondertussen werkt hij op regelmatige basis met het duo Vanderperre en Rizzo samen, het bewijs dat tienerdromen in de modewereld wel degelijk kunnen uitkomen. Ook Louis zijn wereld stond in de lente van 2020 even stil, omdat Frankrijk heel snel was met een eerste lockdown af te kondigen, besliste hij van de ene dag op de andere om bij zijn vriend in Parijs in te trekken.
Louis: “Ik had de eerste lockdown echt nodig om te grounden. Mijn persoonlijkheid was volledig ingesteld op non stop reizen. Mijn laatste shoot voor de coronacrisis was in Barbados. En ik had al wel gemerkt dat alle gesprekken alleen nog maar over reizen en vertrekken gingen. Op 1 plek vast komen te zitten bleek gek genoeg rustgevend te zijn. Ik had eindelijk tijd om research te doen, met mijn pruiken bezig te zijn, haar te sculpten zoals ik het wil… Pruiken hebben mij echt bij mijn verstand gehouden tijdens de lockdown (lacht).
Lees ook: Zo draag je de bandana deze lente, zoals gespot bij Max Mara en Dior.
Het was zalig om bij mijn lief in Parijs te zijn. Londen was heel traag in het reageren op de pandemie, en Londen zonder de energie en de mensen is een lelijke stad. Parijs heeft al magie wanneer je even uit het raam kijkt. Ook al is er geen kat op straat. Het is een postkaart. Maar tegen eind mei was het wel genoeg geweest: 3 dagen na de eerste lockdown kreeg ik al een aanvraag voor een shoot binnen, voor Fenty Beauty – het merk van Rihanna.”
De grootste mijlpaal uit Ghewy’s carrière kwam er in november 2020, toen een bevriende booker hem belde of hij naar Londen kon afzakken voor een shoot voor L’Uomo Vogue. Op de cover: Romeo Beckham, zoon van ontwerpster Victoria Beckham en voormalig voetballer David Beckham. De editie lag eind januari van dit jaar in de winkel en bleek, zoals verwacht, Louis’ grote doorbraak te zijn.
Louis: “We hebben met Mert en Marcus geshoot, een iconisch duo dat in hetzelfde rijtje als Vanderperre en Rizzo past. De dag voor de shoot is Romeo’s haar platina gekleurd door celeb colourist Josh Wood, en ik was op de shoot verantwoordelijk voor de styling van zijn kapsel. Victoria Beckham was ook op set. Moeder en zoon waren beiden heel down to earth en maakten deel uit van het creatieve denkproces. Zij was er ook van het begin tot einde bij. Victoria stond op de set als mama, niet als celebrity of designer. De Britse kranten The Daily Mail en The Sun hebben het verhaal opgepikt en mijn naam vermeld, wat wel grappig was. Ik krijg veel positieve reacties, maar Covid-19 steekt terug een stokje voor mijn reisplannen, waardoor ik de Paul Smith show en een MAC Cosmetics campagne deze maand aan mijn neus voorbij heb zien gaan, omdat ik Londen momenteel niet binnenraak.”
Dit bericht bekijken op Instagram
Nicolas Di Felice
Nicolas Di Felice
Een naam die misschien niet meteen een belletje doet rinkelen, maar de Belg was jarenlang de protegé van Nicolas Ghesquière en stond mee aan het hoofd van de vrouwencollecties van Louis Vuitton. Daarvoor werkte hij samen met Raf Simons voor Dior. In september 2020 kwam Di Felice op de radar van de modepers, toen bekend raakte dat hij de nieuwe creatieve directeur van het Franse modehuis Courrèges zou worden.
Lees ook: Belg Nicolas Di Felice is de nieuwe artistiek directeur van Courrèges.
Met deze aanstelling breekt er een nieuw tijdperk aan voor het ingeslapen label dat in de jaren ’60 bekend stond voor het uniform van de Parijse studentenrevolte te leveren: de minirok. De discussie over wie nu echt verantwoordelijk is voor de introductie van de minirok blijft tot vandaag voor verhitte discussies zorgen: was het Courrèges of zijn Londense tijdgenote Mary Quant? Het antwoord ligt ergens in het midden, want recent kwam aan het licht dat de twee zowat gelijktijdig hun iconische creatie moeten uitgebracht hebben. Soit.
De boodschap die Di Felice de wereld instuurt alvorens zijn eerste collectie voor te stellen is ééntje van hoop. In december 2020 zendt het merk hun persoonlijke kerstboodschap rond, in de vorm van 1 woord: courage, in het lettertype van Courrèges. Voor de gelegenheid worden 2 muren in de Marais en aan het Canal Saint Martin beschilderd met het woord courage en verschijnt deze bemoedigende boodschap op de laatste pagina van de kranten Le Monde en Le Figaro, Libération. Optimisme is al 60 jaar het motto van Courrèges, dus dat belooft voor 2021. Courage!
