Daar is de Barbie-film: “Dit is geen prent vol vulgair, niet-afbreekbaar plastic en goedkope clichés”
© Warner Bros

Daar is de Barbie-film: “Dit is geen prent vol vulgair, niet-afbreekbaar plastic en goedkope clichés”

Door Joëlle Lehrer
Leestijd: 2 min

Zeg eens eerlijk: ben jij fan van Barbie of niet? Hou je van roze of ga je er instant van kokhalzen? Ben je team stiletto’s of team Birkenstock? Wat je antwoorden ook zijn, de nieuwe film van Greta Gerwig en Noah Baumbach moet je absoluut gezien hebben.

/

Net als Margot Robbie heb ik nooit een ‘echte’ Barbie gehad toen ik jong was. Net als de Australische ster en hoofdrolspeelster in de nieuwe Barbie speelde ik met de Barbiepoppen van mijn nichtje. Daarmee hebben we toch ten minste iets met elkaar gemeen. Later kreeg ik een bloedhekel aan het vrouwenbeeld dat deze perfecte pop ons voorschotelde.

Ook regisseuse Greta Gerwig is een feministe tot in de kist en hoeft haar lidkaart van de feministische partij niet voor te leggen om geloofwaardig te zijn. Sterker nog, ik hou erg veel van Greta Grewigs filmografie. Ik volg deze filmmaakster en actrice al sinds 2012. Ze speelde onder meer de ultramoderne New Yorkse (hoe kan het ook anders) Frances Ha in de gelijknamige film van haar partner, Noah Baumbach, en Maggie in Rebecca Millers film Maggie Has A Plan, een ander pareltje uit de Amerikaanse auteurscinema.

Lees ook: Onze cultuurjournaliste Joëlle Lehrer brengt hommage aan Jane Birkin.

Als het gaat om het vertellen van het verhaal van een uiteraard gecompliceerd tienerleven, kent Greta geen gelijke. Ik was helemaal weg van haar film Lady Bird uit 2017, waarin ze de talenten van Saoirse Ronan en Timothée Chalamet liet openbloeien. Je kan het haar dan ook niet kwalijk nemen dat ze opnieuw een beroep deed op deze twee toppers voor haar verfilming van Little Women in 2019. Ze stopte er al het feminisme in dat ze in zich had. Dus toen zij en haar partner – samen hebben ze trouwens een zoontje – besloten het verhaal van Barbie te verfilmen, zei ik tegen mezelf: “Dit wordt geen film vol vulgair, niet-afbreekbaar plastic en goedkope clichés”.

Barbies wereld versus de echte wereld

In deze eerste langspeelfilm over Mattels heldin die geen tekenfilm is, stellen Greta en Noah de volgende vraag: “Wat als Barbie in onze wereld terecht zou komen?”.

Misschien een ietwat gewaagde invalshoek, maar wel een pientere. Zou een perfect wezen in onze wereld passen? Zou Barbie, een naïef schepsel dat opgroeide in een poppenhuis, niet in de gevangenis kunnen belanden? En wat als Barbies metgezel, de legendarische Ken, bewijst dat hij niet slechts een karikatuur is van een blonde god met een permanent en een sixpack van beton? Wat als hij oog in oog komt te staan met enkele meer dan een beetje verbijsterde mensen?

In Barbies wereld trekt niemand ooit een lang gezicht. En draagt niemand tweedehandskleren. Niet dat ik het geweldig zou vinden om de hele tijd te glimlachen of om kleren te dragen die je per kilo aan een kraampje koopt. Wat deze film over Barbie ons belooft, is de clash van twee werelden, die geen van beide ideaal zijn. Ryan Gosling wil ik anders wel met open armen in mijn wereld ontvangen, hoewel ik echt geen fan ben van de haarkleur die hij ‘voor de film’ heeft gekozen. Dat is voor een ster als hij eigenlijk een enorm risico; iets waar niemand ooit bij stilstaat.

Voor de soundtrack van de film kozen Greta en Noah voor Lizzo, Dua Lipa, Charli XCX en Tame Impala . De muziek alleen al belooft dus een dikke hit te worden. Trouwens, sinds 1997 en de wereldwijde hit van Aqua, hebben niet veel mensen meer interesse getoond voor het leven van Barbie als symbool. I wonder why…

Barbie, van Greta Gerwig en Noah Baumbach, met Margot Robbie en Ryan Gosling, komt uit op 19 juli.

Redactie Marie Claire De artikels van >

Tags: Films.