Valentina vertelt dat ze met Donna een stuk wilde creëren dat de schoonheid en vooral de kracht van de vrouw illustreert. Zelf heeft ze lang geworsteld met een laag zelfbeeld en ze beseft dat veel vrouwen lijden onder de druk die de maatschappij hen oplegt om aan een schoonheidsideaal te voldoen. In die maatschappij wil Valentina een positieve boodschap brengen door te tonen dat elke vrouw mooi is op haar eigen manier.
Voor Donna werk ik met vier heel verschillende danseressen, net om te tonen dat je lichaam niet bepaalt hoe getalenteerd je bent en dat elk lichaamstype mooi kan zijn om naar te kijken.
Valentina heeft haar dansopleiding genoten aan de Royal Academy of Dance. In die strenge wereld van het klassieke ballet kreeg ze echter geregeld te horen dat ze niet het juiste lichaam had om een danseres te worden. “Dat laat natuurlijk zijn sporen na” laat Valentina weten, “en heeft er zelfs voor gezorgd dat ik een tijd geen plezier meer had in dansen.” Later is ze dan ook lessen beginnen volgen in hedendaagse dans, jazz en urban dance en heeft zo uiteindelijk haar eigen dansstijl ontwikkeld. “Voor Donna werk ik met vier heel verschillende danseressen, net om te tonen dat je lichaam niet bepaalt hoe getalenteerd je bent en dat elk lichaamstype mooi kan zijn om naar te kijken.”
Naast een positief lichaamsbeeld, pleit Valentina ook voor meer solidariteit onder vrouwen. “We moeten elkaar niet als concurrenten zien, maar als bondgenoten” beweert ze, “daarom heb ik ook gekozen voor een all female crew.” Het lichtontwerp, het decor, de kostuums, de teksten,… alles is het werk van vrouwen. Enkel de muziek werd door een man gecomponeerd.
Het stuk ligt Valentina heel nauw aan het hart. Ze vertelt ons dat haar grootste inspiratie haar moeder was. “Zij is heel erg ziek geworden toen ik nog kind was en is uiteindelijk ook overleden. Ik heb haar altijd bewonderd om de manier waarop zij omging met die ziekte. Ze was een heel trotse vrouw en hechtte veel belang aan verzorgd voor de dag komen, hoe beroerd ze zich ook voelde. Ik put veel kracht uit de herinnering aan haar.”
Ik geef toe dat het verleidelijk was om de foto niet met Photoshop te bewerken, maar ik ben blij dat ik het niet gedaan heb want dan zou ik mezelf tegenspreken.
Wat de affiche van de voorstelling betreft, vertelt Valentina dat ze daar echt een statement mee wilde maken. Hoewel ze zelf niet meedanst in de voorstelling wilde ze wel graag op de affiche staan om haar boodschap kracht bij te zetten. Valentina laat weten dat ze een grote angst heeft moeten overwinnen om in lingerie voor de foto te poseren. Gelukkig heeft de prachtige lingerie van de jonge Antwerpse ontwerpster Ophelia van Ophelia Lingerie haar geholpen om zich zelfzekerder te voelen. “Het was wel verleidelijk om de foto niet met Photoshop te bewerken” geeft Valentina toe, “maar ik ben blij dat ik het niet gedaan heb want dan zou ik mezelf tegenspreken.”
Donna gaat in première op donderdag 1 december om 20.30 uur in het cultureel centrum van Berchem. Andere data zijn nog niet bekend. Meer info. en tickets via www.ccberchem.be.
Beeld: Corrie de Kruif
