Clelia is sinds jaar en dag gevoelig voor feministische verhalen. Maar na een gesprek met haar moeder, waar ze haar complexen over een minder “stevig” lichaam deelde, en een carpool in Zwitserland waar een vrouw haar vertelde dat ze naar de plastische chirurg was gegaan na overspel, voelde ze echte onrechtvaardigheid. En zo begon ze met haar project: vechten tegen de ongezonde race om jong te blijven, met alleen haar feministische fotografenoog als wapen. Wij spraken haar.
Lees ook: Van robots in restaurants tot de espresso martini: de foodtrends voor 2022
Denk je dat er een gebrek is aan vertegenwoordiging van vrouwen na de menopauze?
“Ja absoluut, dat bewijst bijvoorbeeld het hoge percentage vrouwen dat plastische chirurgie ondergaat. Het is een vicieuze cirkel: als een vrouw onder het mes gaat, wordt ze veroordeeld, maar als ze dat niet doet, wordt ze uitgesloten uit de mode-, film- of muziekindustrie. En waarom? Ik wil rauwe schoonheid zien. Hoe meer foto’s er zijn, hoe meer we zullen wennen aan het feit dat het lichaam niet volmaakt is en hoe minder het een bron van leed zal zijn voor degenen die niet aan de opgelegde standaarden voldoen.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Hoe heb je je modellen gevonden?
“De eerste vrouw leerde ik kennen in een modellenstudio waar ik zelf naakt poseerde. Ze vond het moeilijk om te strippen en zichzelf mooi te vinden. Terwijl ik haar persoonlijk prachtig vond. Ik werkte al veel met modellen. Het was vooral belangrijk hen te laten weten dat ik geen erotische foto’s wilde maken. Ik wil alleen gewone lichamen laten zien, ze niet objectiveren.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Wat was de feedback van de vrouwen die je hebt gefotografeerd?
“Ik heb 21 vrouwen gefotografeerd. De meesten voelden zich onaantrekkelijk, verdrietig… Ik denk dat het moeilijk is om jezelf door iemands ogen te zien en jezelf te accepteren. Anderen bedankten me. Mijn doel is om een proces van zelfvertrouwen te creëren, waarbij ik met ze praat voordat ik ze fotografeer… Ze geven zichzelf de schuld, ook al zijn ze mooi.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Hoe klonk de feedback op het project?
“Ik heb veel berichten gekregen van vrouwen over de hele wereld die me bedanken en me als woordvoerder zien. Dat is een deel van de reden waarom ik dit project wil voortzetten. In de toekomst wil ik vrouwen uit verschillende culturen fotograferen… Vrouwen moeten de plaats krijgen die ze verdienen.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Kan je wat meer vertellen over je werkproces?
“In het begin was het ingewikkeld omdat ik opgroeide met het idee dat een lichaam dat ouder wordt niet mooi is. Ik vond het moeilijk om met een neutraal oog naar de foto’s te kijken. Door naar hen te kijken, hen te horen, naar hen te luisteren, heb ik mijn mening verzacht. Ik voel meer respect en liefde, ook al ziet het er afgezaagd uit. Het is ook door het naakt te bagatelliseren dat we onze blik kunnen bevragen. Hiervoor retoucheer ik de foto’s niet en kies ik voor zwart-wit, zodat we ons uitsluitend op de modellen kunnen concentreren. Met de evolutie van mijn eigen blik, hoop ik dat de blik van anderen zal veranderen.”
Lees ook: West-Vlaamse Stephanie D’heygere ontwerpt juwelen voor Jean Paul Gaultier
