Verkrachtingsdrugs zijn drugs die een dader gebruikt om daarna zijn slachtoffer seksueel te misbruiken. Er is meestal weinig of zelfs helemaal geen vermoeden van. Want verkrachtingsdrugs worden subtiel toegediend, vaak in het drankje van het slachtoffer. Ze zijn zo goed als onzichtbaar, smaakloos en snel uit het lichaam. Zo wordt het slachtoffer ’s ochtends wakker zonder goed en wel te beseffen wat er gebeurd is.
Wekelijks slachtoffer
Met ongeveer 50 aangiftes per jaar, is er bijna elke week één slachtoffer in België. De kans is zelfs groot dat dit cijfer nog te laag ligt. Dat komt omdat de politie bij een verkrachting niet per se moet invullen op welke manier die gebeurd is. In totaal worden er zo’n 4.000 aangiftes van verkrachting gedaan per jaar. Dat cijfer telt aanrandingen niet mee.
Drink spiking
Vaak is het zo dat verkrachtingsdrugs op feestjes in het drankje van het slachtoffer worden gedaan. Dat heet ‘drink spiking’. Het gevaar daaraan is dat het slachtoffer toch al genoeg alcohol in het bloed heeft waardoor het moeilijk te bewijzen is dat er ook nog drugs in het spel is. Het blijft dus vaak bij een vermoeden van ‘spiking’. Daarbij komt ook nog kijken dat stoffen zoals GHB snel verdwijnen uit bloed en urine. De dag nadien zijn verkrachtingsdrugs dus niet meer op te sporen in het lichaam.
Louis Hansel – Unsplash
Moeilijke bewijslast
Wettelijk is het moeilijk om zwart op wit te bewijzen dat er verkrachtingsdrugs in het spel zijn. Als een slachtoffer alcohol of drugs heeft gebruikt, dan valt dat volgens het Belgisch strafrecht onder een verzwarende omstandigheid. Of de verkrachter zelf de drugs heeft toegediend, doet er ook niet toe.
Gelukkig zijn er wel een aantal verstrengingen op komst. Straffen voor verkrachting zouden verstrengen en spiking zou in het nieuw seksueel strafrecht bestraft kunnen worden met 15 jaar.
Lees ook: 33% van de ouderschapsverloven wordt opgenomen door mannen, Een relatie met een collega: wat kan en wat niet?
