Als het informeren bedoeld is om een moeilijke periode te demystificeren én psychologische ondersteuning te bieden aan jonge moeders, dan brengt dit ook vele maatschappelijke vragen met zich mee.
Oorspronkelijke postpartum advertentie afgewezen door ABC
Het was de feministische activiste en professor in communicatie en sociologie Illana Weizman die de beweging op 12 februari op haar Instagram-profiel lanceerde. Als eerste plaatste ze een advertentie voor het postpartum productmerk Frida Mom, dat afgewezen werd door de Amerikaanse keten ABC voor de Oscars. De advertentie in kwestie geeft echter alleen de pijn en moeilijkheden weer van een jonge moeder na de bevalling.
Kortom, het geeft alleen de realiteit van een postpartum weer. In de advertentie, niets schokkend, zie je zelfs geen druppel bloed (ja, want dat zou heiligschennis zijn). Het werd echter als ’te ruw’ beschouwd om te worden vrijgegeven. Ach ja …
<<Lees ook – 8 maart: deze hedendaagse feministen moet je onthouden>>
Ook model Ashley Graham plaatste een eerlijke foto op Instagram, die begint met – ‘Steek je hand op als je niet wist dat je ook je eigen luiers zou moeten verschonen‘. Het leuke hieraan is dat ze ook het postpartum ondergoed draagt van het merk Frida Mom.
De onzichtbaarheid van postpartum
In haar post van 12 februari legt Illana Weizman uit: ‘Ik draag een luier voor volwassenen en ik ververs het bloed dat dagen en weken stroomt, mijn buik is nog steeds gezwollen, mijn baarmoeder is nog steeds verlengd, de weeën die zachtjes wegebben, mijn blauwe benen, de blijvende pijn bij het zitten, de urine die blijft branden. Als we meer over deze onderwerpen zouden praten en als we ze niet systematisch onzichtbaar zouden maken, zouden moeders zich minder geïsoleerd en minder achtergesteld voelen. Zorg voor moeders. Erken hun ervaringen.‘
In Frankrijk hebben drie andere activisten #mypostpartum geïnitieerd en de wereld ingestuurd: Morgane Koresh , Ayla Linares en Masha Sacré. Hun getuigenissen zijn eveneens sterk en eerlijk en zijn bedoeld om alle taboes rond dit onderwerp te doorbreken. Ze benadrukken ook het verbijsterende gebrek aan informatie rond postnatale verzorging. Nu ja, als niemand erover praat, bestaat het niet, hé.
Snel namen honderden andere vrouwen het over en deelden hun postpartum-ervaringen met deze bevrijdende hashtag.
#monpostpartum c’est être chouchoutée pendant 9 mois et ne plus exister à la naissance de l’enfant.
— Laurene (@LaureneFretard) February 15, 2020
Pendant #monpostpartum, j’aurais voulu qu’on me fasse le ménage, les courses, à manger… Mon mec était là mais bossait la journée donc pouvait pas tout faire non plus. Le meilleur cadeau que vous puissiez faire à une jeune maman c’est de l’aider un peu niveau intendance
— Olga (@OlgaOwl) February 15, 2020
J’ai cru faire une hémorragie interne tant des douleurs me tordaient le ventre car je ne savais pas qu’il était normal d’avoir des contractions des semaines après l’accouchement lorsque l’utérus reprenait sa taille initiale #monpostpartum
— Illana Weizman (@IllanaWeizman) February 15, 2020
#monpostpartum C’est la solitude. L’immense solitude. Le manque de compassion, de compréhension, de considération, d’aide. C’est la blague du “congés maternité” et l’inexistence du “congés paternité”.
— 🐺 PetiteFleur Extrémiste 🦕 (@Sarah_Pinkman) February 16, 2020
Een psychologisch probleem, maar ook een maatschappelijk probleem
De belangrijkste reden voor deze getuigenissen is natuurlijk om de moeilijke periode na de bevalling, vaak volledig genegeerd of zelfs ontkend door de samenleving, toe te lichten. Op deze manier kunnen we diegenen die het nog moeten ondergaan – of hier al in geslaagd zijn – gerust stellen en laten weten dat zij niet de enigen zijn.
De hashtag roept ook een andere vraag op, namelijk die van het moederschaps- versus vaderschapsverlof? Omdat een pasgeborene in de eerste maanden vooral de moeder nodig heeft, zou de moeder ook op zijn/haar partner moeten kunnen rekenen. Ze heeft ondersteuning nodig, geen bevelen en zinnen die beginnen met ‘normaal …‘
<<Lees ook – 9 inspirerende vrouwen die hun stempel drukten op het jaar 2019>>
Naast de voor de hand liggende psychologische en organisatorische aspecten, is identiek ouderschapsverlof ook één van de enige manieren om ongelijkheden op het werk weg te werken. Geen discriminatie meer bij het aannemen van ‘Ze is 28 jaar én net getrouwd‘ …
Kortom, we danken de sterke vrouwen (en mannen!) die de hashtag #mypostpartum hebben gelanceerd. Omdat achter deze drie kleine woorden een heel systeem moet herzien en gecorrigeerd worden. En het wordt hoog tijd.
Ah, laatste ding: niemand spreekt meer tegen ons over ‘het zwakke geslacht’, verdomme.
Vond je dit een interessant artikel? Lees dan ook – Ode aan de vrouw: ’s werelds eerste vaginamuseum opent in Londen
