Door je aandacht tijdig te counteren naar het heden en geen afleiding, gevoel of emotie toe te laten, creëer je een zone van rust en kalmte die jou op een aangenamere manier de dag doorhelpt. Mindfulness is volgens de wetenschap een nuttige manier om je concentratievermogen te verscherpen, stress te verminderen, meer zelfbeheersing te ontwikkelen, emotionele reacties onder controle te krijgen alsook mentaal meer aan te kunnen.
Egoïsme als gevolg
Michael Polin, Professor aan de Universiteit van New York, interesseerde zich in de manier waarop mensen over zichzelf denken. Met een focus op de invloed van mindfulness voerde hij onderzoek uit bij 325 deelnemers en ontdekte hij dat deze aandachtstraining individualistisch gedrag of solidariteitsgevoelens kan stimuleren. Grof gesteld, splitsen we de ingesteldheid van de bevolking op in twee groepen: groepsgericht en individualistisch. Na de mindfulnesssessie bleek dat de groepsgerichte mensen 40 procent meer bereid waren om iets solidair te doen, zoals zich aanbieden als vrijwilliger.
Lees ook: Overprikkeld door sociale media: “iedereen is continu op zoek naar bevestiging”
Bij de groep die eerder handelen vanuit een individualistische invalshoek, bleek 33 procent minder bereid te zijn om zich solidair op te stellen. Wat hen vervolgens een tikkeltje egocentrischer doet lijken. Een interessante, maar ook noodzakelijke kanttekening hierbij is dat cultuur en woonplaats een belangrijke indicator zijn wat betreft persoonlijkheid. Onderzoek toonde reeds aan dat Aziatische landen eerder richting de groepsgerichte persoonlijkheid uitgaan, terwijl Europa en Amerika een meer individualistische persoonlijkheid vertonen. Geen van beiden is goed of slecht, beiden omvatten voor- als nadelen. Het is vooral belangrijk om egoïsme iets meer tot in detail te benaderen, alvorens het als iets negatief te bestempelen.
Egoïsme in een positief daglicht
Iemand wegzetten als egoïstisch is niet meteen de meest geliefde opmerking. Dat heeft te maken met de negatieve associaties die er aan gelinkt worden. Egoïsme wordt ook weleens zelfzucht genoemd, een eigenschap waarbij iemand streeft naar zijn eigen geluk en voordeel. Met als gevolg dat de andere zijn belangen soms verwaarloosd worden. Er hangt een vreemd sfeertje rond, wat eigenlijk bizar te noemen is aangezien je geboren wordt met een vrij ‘ik-gerichte’ ingesteldheid. Egoïsme kan extreme vormen aannemen, maar heeft zonder twijfel ook een positieve kant die we graag eens belichten.
Geef omdat je het aankan, niet omdat het moet
Zorgdragen voor jezelf kunnen we bijvoorbeeld betitelen als egoïsme, een positief element weliswaar. Rekening houden met je eigen waarden en jezelf niet voorbijlopen is een belangrijke waarde om ook wat te kunnen betekenen voor een andere persoon. Een beperkte dosis egoïsme uit zich in het voldoende van jezelf proberen houden, jezelf niet verwaarlozen alsook jezelf iets gunnen. Wetenschappelijk onderzoek bevestigt dat dit een toegevoegde waarde is aan iemand zijn bestaan om betekenisvol te kunnen zijn voor een ander. Door die toegevoegde waarde van een kleine dosis egoïsme in te zien, kan je iemand anders gelukkig maken zonder dat je er zelf van leegloopt.
Met andere woorden ga je hierdoor geven vanuit jezelf en vanuit je eigen mogelijkheden door te reflecteren over wat je iemand kan geven. En geef je niet omdat iedereen dat van jou verwacht, of om iets in return terug te krijgen. Het idee dat mindfulness een portie egoïsme met zich mee kan brengen, dient dus niet per se negatief te zijn. Integendeel.
Lees meer Marie Claire op: In vertrouwen: “Mijn man moedigt mij aan om met iemand anders te vrijen”; Oceaantherapie: of hoe de kracht van de zee ons welzijn verbetert
