Dag Daphne, jij hebt enkele jaren geleden samen met je partner een onderneming in thuisverpleging opgestart. Waarom de keuze om te ondernemen?
“We zijn hier thuis allemaal redelijk ondernemend. Wij willen echt vooruit. Er is een redelijk grote drive om te blijven ondernemen. Binnen onze onderneming in thuisverpleging zijn we op een paar jaar tijd van niets naar een mooie ploeg gegaan die zich heeft kunnen plaatsen in de regio. Ik ben heel gepassioneerd in mijn job, maar in de verpleging moet je mentaal heel sterk zijn en alles kunnen kaderen en kunnen loslaten.
Normaal maken wij verre reizen en dergelijke om alles eens los te laten, maar dat is nu natuurlijk geen optie. Dus zocht ik een alternatief, een beetje een hobby om mijn gedachten op iets anders te kunnen focussen dan alleen maar die verpleging. Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer, of je nu onderneemt in de zorg of erbuiten. Je wilt tevreden mensen en je wilt de mensen blij maken met het geen dat je doet of brengt. Dus het finale punt moet hetzelfde zijn, maar de mindset is helemaal anders. Het ontstaan van Mia Nora is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby.”
Hoe ben je op het idee gekomen om de webshop Mia Nora op te richten, en dit te verbinden aan shoppingavonden?
“Ik heb altijd wel interesse voor mode, schoenen en accessoires gehad. Een paar jaar geleden was er een schoolmoeder die homeparty’s organiseerde. Die had één grote ruimte waar ’s avonds klanten hun vriendinnen konden uitnodigen voor een private shopping ervaring. Iedereen kon tussen bepaalde uren de kledij komen bekijken, passen en terwijl gezellig samen zijn. Ik heb dat persoonlijk altijd een heel leuk concept gevonden en altijd willen doen, maar ik heb er tot voor kort nooit de ruimte voor gehad.
Ik heb bewust gekozen voor een niche binnen de mode die online nog aantrekkelijk is. Ik kies niet voor luxeproducten, want ik zou persoonlijk altijd twijfelen om iets duurs online aan te kopen. En je hebt tegenwoordig veel ketens die ook betaalbaar zijn, maar dan heb je altijd de kans dat je met veel mensen hetzelfde aan hebt. Dat is iets dat ik anders wil doen, betaalbare kledij die niet iedereen heeft. Ik draag alles wat ik verkoop ook zelf, zo kan je er het beste over meepraten en de kwaliteit ondervinden.”
Waarom heb je besloten om nu een tweede onderneming op te starten?
“Sinds kort heb ik een ruimte beschikbaar waar shoppingavonden georganiseerd kunnen worden. Dat was dus een eerste doorslaggevende factor. Maar ook net dankzij corona. Wij hebben veel en hard moeten werken, maar wij hadden eigenlijk ook veel meer vrije tijd. Zelfs als thuisverpleegster. Je kan namelijk niks doen buiten de uren, de populatie aan patiënten die thuisverzorging nodig hadden was minder want er waren geen operaties en mensen durfden gewoon niet te bellen om hen te verzorgen. Uw eigen patiënten die je al gedurende een hele tijd doet die zijn er natuurlijk wel, maar er waren heel weinig aanvragen, dus je begint over van alles na te denken.
Tijdens de lockdown zag je winkels die via Instagram hun kledij gingen verkopen en dat ook succesvol deden. Sommigen sluiten nu hun winkels enkele dagen omdat de online verkoop zo goed gaat, daarom had ik zoiets van: zouden we dat nu toch niet kunnen proberen?”
Jij hebt met andere woorden als ondernemer de gezondheidscrisis niet als iets negatiefs ervaren?
“Ik denk van niet omdat ik ook werk in de gezondheidssector. Ik heb gevoeld dat corona er was, maar er was geen terugval in onze zorgonderneming. Er was geen verkeer op de baan, er waren heel weinig prikkels rondom de mensen die je moest verzorgen, etc. Dus eigenlijk is dat coronagebeuren op werkgebied heel rustig verlopen.
Doordat ik al een onderneming heb, de thuiszorg, waar mijn voornaamste broodwinning uit komt, valt de druk ook weg. Er is geen stress dat het moeten boomen en je al het geld onmiddellijk moet terug verdienen. Als je morgen een winkel opent en je wilt daar van leven is dat natuurlijk wel een stress want je wilt klanten hebben, je wilt uw inkomen halen en je moet daar van kunnen leven. Dat is bij Mia Nora voor mij niet het geval. Wat je erin steekt, hoop je er uiteraard uit te halen, begrijp mij niet verkeerd, maar uiteindelijk is het een hobby.”
Ben je tijdens het proces tegen andere problemen aangelopen dan?
“Ik moet eerlijk zeggen dat de opstart van Mia Nora zelf in een stroomversnelling is geraakt eens ik wist dat ik de ruimte ervoor in bezit had. Ik ben dat toen, samen met mijn partner, vorm gaan geven. Eens je daar mee bezig bent is de drive ook zo groot dat je dat moeilijk kunt remmen en dan wil je er ook gewoon mee doorgaan. Er komt meer bij kijken dan gewoon kleedjes verkopen. Maar ik geloof gewoon heel hard in het concept.”
Twee ondernemingen combineren, lijkt mij best uitdagend. Hoe ziet een typische dag van jou eruit?
“Een typische dag begint rond half 7 bij mijn eerste patiënt aan de deur. Ik doe dan mijn ochtendronde die eindigt rond twee uur ’s middags. Bij thuiskomst doe ik meestal eerst nog een hoop administratie van de thuisverpleging die ik moet verwerken vooraleer ik kijk naar de bestellingen van Mia Nora. Die moeten dan ook nog verwerkt worden natuurlijk. Meestal is er tijdens de werkdag een nieuwe collectie binnen gekomen die uitgeladen moet worden. Ergens tussendoor proberen mijn partner en ik de tijd te vinden om te eten en te overleggen wat er nog meer moet gebeuren. Het is niet ongebruikelijk dat onze dag tot ’s avonds laat duurt. Ik denk dat ik vooral post-corona gaan merken of ik nog een sociaal leven heb en duidelijk zal worden of dit allemaal haalbaar is.”
Om af te ronden, als je zou mogen dromen, hoe hoop je dan dat Mia Nora nog zal groeien?
“Dan hoop ik dat het een goed draaiende webshop wordt, dat zou ik vooral heel leuk vinden. De friends and fashion combo, tijdens de shoppingavonden, mag geen te grote verplichting worden. Dat is een tof concept maar dat moet voor mij niet alle dagen in de week zijn. Een fysieke winkel zit sowieso niet mee in ons concept.”
Lees meer Marie Claire op: In gesprek met de vrouwen achter het Belgische juwelenmerk Kubini, The Narcist: het nieuwe female empowerment platform met een gezonde dosis narcisme en Waarom duizenden vrouwen samen protesteren in Belarus.