“We vergeten snel dat, wanneer je wieg in een arm land staat, 1 september vaak onbestaande is. Vorige week zat ik nog in Oeganda, in de hut van één van onze petekinderen”, vertelt Sophie Vangheel, stichter-voorzitter van Cunina. Op de eerste schooldag vraagt ze in het bijzonder aandacht voor zij die geen onderwijs krijgen. “Ik trof haar moeder, die aan aids lijdt, aan op de grond. Er was geen stoel. Er was niets. Enkel wanhoop. De moeder vertelde me met tranen in haar ogen dat haar zestienjarige dochter, een petekind van ons, haar enige hoop is. Haar andere dochter die nu negentien is, werd al op haar dertiende uitgehuwelijkt en zit vast in een leven zonder toekomstperspectief. Dankzij Cunina kan haar jongste dochter wel naar school. Als zij haar droom om onderwijzeres te worden realiseert, kan zij voor de mama zorgen waardoor ze eindelijk de medicijnen kan kopen die ze nodig heeft.”
Kinderarbeid
De afgelopen twee jaar stopten vele kinderen met school omdat hun ouders dit nog meer dan anders door corona niet meer konden betalen. Sophie legt uit: “corona was een mokerslag voor het onderwijs in onze partnerlanden. Sommige van onze petekinderen kwamen hierdoor in de kinderarbeid terecht. Ook in Oeganda. Onze peterschapsverantwoordelijken zien daar jonge kinderen van nog geen vijf jaar oud steentjes kappen voor enkele schamele euro’s per dag. In partnerland Peru zijn we een pilootproject gestart om kinderen van cacao- en cocaboeren op de schoolbanken te zetten via peterschappen. Dat de scholen twee jaar niet open waren door corona zorgde enkel voor meer kinderarbeid.”
Lees ook: Woman to watch: Gemma Rodriguez
Peterschappen, die de corebusiness van Cunina zijn, bieden een uitweg en veroordelen kinderen in onze partnerlanden niet tot kinderarbeid. “Bij sommige goede doelen komt het geld van je peterschap in een grote pot terecht waardoor je een symbolisch peterschap aangaat,” verduidelijkt Sophie. “Cunina zet echter in op persoonlijke peterschappen. Jouw geld gaat rechtstreeks naar de scholing van jouw petekind. Dat maakt onze werking bijzonder. Als Cuninapeetouder ken je de naam van je petekind en je petekind kent jou. Via briefwisseling houden jullie contact. Je gaat een engagement op lange termijn aan waardoor je een kansarm kind uit één van onze partnerlanden naar school laat gaan.”
