Britse media scoren slecht op het vlak van diversiteit. 94% van de werknemers is blank, 86% heeft een universitair diploma en 55 % is mannelijk. Bovendien zijn bijna alle hoge directieposities ingenomen door mannen. Enkel de wereld van onafhankelijke magazines wordt opvallend gedomineerd door vrouwen.
De tegenbeweging is ontstaat uit frustratie over het gebrek aan diversiteit in de media. Er zijn voldoende vrouwen in de media, maar vaak hebben ze te weinig inspraak over de inhoud. Door zelf een magazine op te richten, krijgen ze zelf volledig de controle in handen en kunnen ze hun eigen boodschap bepalen.
Een voorbeeld van deze magazines is gal-dem, een magazine voor zwarte vrouwen. Alles wat het magazine produceert, van artikels tot workshops, is volledig geschreven of geproduceerd door zwarte vrouwen. Tegelijk wil het team achter gal-dem ook niet enkel schrijven over hun etniciteit. “Wij zijn meer dan enkel onze huidskleur. Blanke mannen worden betaald om een stuk te schrijven over wit brood. Waarom mogen wij dan niet zo’n onzin schrijven?”, vraagt journaliste Barret zich af.
Andere Britse onafhankelijke magazines willen dan weer het stereotype beeld van vrouwenmagazines herzien. De oprichtster van Riposte, een magazine voor slimme vrouwen, stoort zich aan het feit dat vrouwenmagazines enkel over mode, beauty en koken gaat. “Ons magazine schrijft ook over onderwerpen zoals feminisme, Islam, wetenschap…”, aldus oprichtster Danielle Pender.
Ook de covers van Riposte doorbreken alle clichés. Zij kiezen voor een matte cover die vrouwen in de kijker zet die lang niet genoeg in beeld komen. Zo stond op een van hun laatste covers de zwarte activiste Ericka Hart, die trots en met open blouse het litteken van haar borstreconstructie toonde.
Meer vrouwen en diversiteit in de media. Het is een evolutie waar wij bij Marie Claire alvast heel blij mee zijn. Misschien zien we deze trend ook snel overwaaien naar ons land?
Bron: The Guardian
