Klaartje Lambrechts
- 43 jaar, Antwerpen
- Voor 2007: commercieel manager bij A.F. Vandevorst en andere modemerken
- Studies (2007 – 2012): Fotografie aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen
- 2011: winnaar Weekend Knack Awards
- 2012: shortlisted Sony World Photography Awards, finalist Art takes Miami, finalist ‘Grand prix de la decouverte‘
- 2013: finalist ‘Photo Academy Award‘, Den Haag
- 2014: finalist āKolga photo festivalā, GeorgiĆ«
- 2015: finalist ‘Renaissance Photography Prize‘
- 2016: ‘Enter the void: Klaartje Lambrechts’ surreal fever dreams ā in pictures’ – reviewĀ in The Guardian
- Verschillende exposities doorheen de jaren (website)
- 2020: expositie ‘Shafagh’
Why a power woman
Waarom kozen we deze week voor Klaartje Lambrechts? Heel eenvoudig ā¦ Sterk, creatief Ć©n inspirerend. Klaartje, heeft de afgelopen decennia vele modeliefhebbers meegenomen naar een wereld van schoonheid, geweld en verval, vol verhalen die verleidelijk buiten het bereik bleven. Ze werkte voor verschillende modebladen, modemerken Ć©n won veel awards.Ā
Volgende week donderdag, 16 januari, opent Klaartje haar tentoonstelling āShafaghā. Dit willen we bij Marie Claire graag in de bloemetjes zetten door haar deze week een plaatsje te geven bij āWoman to Watchā. You go girl!Ā
Shafagh
Klaartje reisde tussen 2015 en 2019 drie keer naar Iran. Hier werd de expositie ‘Shafagh’ geboren. Shafagh is het Perzische woord voor schemering. Een betere metafoor voor de Iraanse samenleving kon fotografe Klaartje Lambrechts nauwelijks kiezen. Het bleek een land met strenge wetten te zijn, maar met onnoemelijke mogelijkheden. Veel van die mogelijkheden spelen zich af in een grote grijze zone waarvan niemand precies weet waar de grenzen liggen. Een schemerzone tussen wat mag en wat kan, wat in het oog springt en wat verborgen blijft.
Hun contouren worden sculpturen, gestolde beweging waarin de dynamiek en de spanning besloten liggen.
Een mooie metafoor voor Iran – Klaartje Lambrechts
Voor het strikt islamitische Iraanse regime ligt al wat naar dans neigt uiterst gevoelig. De meeste dansvormen zijn in het openbaar verboden. Toch ontmoette de fotografe vrouwen en mannen met een passie voor dans, als hobby of zelfs professioneel. Door het ‘verbod’ spelen de activiteiten zich grotendeels onder de radar af. Anderen zoeken de grenzen op van wat het regime met zijn strenge censuur wĆ©l aanvaardbaar vindt.
Door alles wat er nu op dit moment aan het gebeuren is in het Midden-Oosten is dit een brandend Ć©n actueel thema. Dans en expressie kunnen hierbij de pijn verlichten. Spijtig dat dit ‘onder de radar’ moet blijven, maar hierdoor krijgen we met de expositie unieke beelden te zien van de fotografe. Van zwart-witbeelden recht van op de dansvloer tot klassiekere portretten. Een absolute aanrader om als uitstapje te plannen met je gezin!
INFORMATIE
15.01.2020 – 09.02.2020
Pedrami Gallery
Verbindingsdok – Westkaai 10
2000 Antwerp
Vond je dit een interessant artikel? Lees dan ook – Woman to watch: Lieve Blancquaert