Herinner je je Anna Faris in de film “(S)ex List” (2011), waarin ze ontdekt dat vrouwen met meer dan twintig seksuele partners gedoemd zijn om alleen te blijven? Dit stereotype wordt verder versterkt door figuren als John-David, de ‘versierder’ van het reality-tv-programma “Secret Story” en zijn vermeende lijst van 780 veroveringen.
Deze voorbeelden belichten de schrijnende ongelijkheid tussen hoe de ‘body count’ van vrouwen en mannen wordt behandeld. Terwijl vrouwen als ‘vervallen’ worden beschouwd als ze te veel partners hebben gehad, worden mannen geprezen als alfa-mannetjes. Dit seksistische discours vindt tegenwoordig een angstaanjagende weerklank op sociale media, waar het zelfs wordt gebruikt als argument door anti-feministische bewegingen die meer controle eisen over het lichaam van vrouwen.
Lees ook: De schoonheidsgeheimen van Natalie Joos
Op platforms zoals TikTok worden miljoenen views behaald met filmpjes waarin deelnemers worden gevraagd naar het ‘body count’ van anderen, wat bijdraagt aan het normaliseren van dit intieme gespreksonderwerp. Voor sommigen is het echter een ongemakkelijk onderwerp.
Seksuele ervaring
Dit soort gesprekken zijn echter niet nieuw. Zelfs op jonge leeftijd worden meisjes anders beoordeeld dan jongens als het gaat om hun seksuele ervaringen, zoals Ève op TikTok zich herinnert. Dit impliciete oordeel kan leiden tot complexen en zelfs tot het verbergen van hun ware aantal partners.
Het idee van het ‘body count’ illustreert ook diepgewortelde overtuigingen in onze samenleving, zoals het idee dat mannen van nature meer behoeften hebben dan vrouwen, een mythe die wordt tegengesproken door recent onderzoek.
Maar het probleem gaat verder dan alleen vooroordelen; het voedt ook extremisme. Misinformatie over het ‘body count’ wordt gebruikt door anti-feministische groeperingen om de controle over vrouwenlichamen te rechtvaardigen. In de intieme sfeer van relaties rijst vaak de vraag of het ‘body count’ moet worden besproken. Hoewel sommigen het als irrelevant beschouwen, zien anderen het als een kans om complexen te verminderen en seksuele voorkeuren te bespreken.
Het is duidelijk dat het ‘body count’-taboe een complex en diepgeworteld probleem is dat niet alleen de manier waarop we over seksualiteit denken, maar ook de manier waarop we met elkaar omgaan, uitdaagt. Het is tijd om de stereotypen en vooroordelen te doorbreken en te streven naar een meer inclusieve en open benadering van seksualiteit.
Lees ook: Ontdek de betoverende Flower Collector’s Suite in Pulitzer Amsterdam
