In de filmwereld zijn er maar weinig acteurs die het talent bezitten om de essentie van een personage opnieuw te definiëren. Eén zo’n opmerkelijk talent is Timothée Chalamet, die bij het grote publiek bekend werd door zijn rol in de film Call Me By Your Name. Daarna speelde hij ook mee in films als Beautiful Boy en The King en wist hij iedereens hart te veroveren.
Nu waagt Chalamet zich in de beautywereld als het nieuwe gezicht van Bleu de Chanel, het iconische mannenparfum van Chanel. In een exclusief interview met Marie Claire gaan we dieper in op zijn samenwerking met Chanel en onderzoeken we de synergie tussen zijn artistieke bezigheden en de allure van Bleu de Chanel. Ontdek hoe dit partnerschap artisticiteit, vakmanschap en verfijning weerspiegelt, en Chalamets eigen reis als rijzende ster in de filmwereld en ver daarbuiten.
Het is de eerste keer dat je officieel samenwerkt met een beauty- en modehuis. Waarom heb je toegezegd om de nieuwe ambassadeur van Bleu de Chanel te worden?
“Ik hoefde mezelf niet te verkopen toen ik werd gevraagd om de nieuwe ambassadeur van het parfum te worden. Daarom was deze keuze niet anders als instemmen met een film. Ik heb het geluk dat ik op een punt in mijn carrière ben waar ik de mogelijkheid heb om projecten te selecteren die mijn passie raken. Als ik merk dat alle aspecten kloppen, wordt het een no-brainer. Je wordt meteen enthousiast en gaat er helemaal voor.”
Chanel heeft een geschiedenis in het herdefiniëren van mode en beauty. Welke kenmerken van het huis spreken je aan?
“Er is een subtiele assertiviteit bij Chanel die niet in your face is, maar die op de meest gesofisticeerde manier tot uiting komt. Dit gaf me een goed gevoel om met het merk te werken. Er is ook een niveau van vertrouwen, respect en tijdloosheid met betrekking tot de creatieve leiders en iedereen die met het merk verbonden is, zowel vroeger als nu.”
Gabrielle Chanel zei ooit: “Mode verandert, stijl blijft bestaan”
“Wat een geweldige uitspraak! Ik ga die stelen. Chanel is een merk waarover je zou kunnen spreken in een cultuurles op de universiteit. Ik herinner me dat we tijdens een college antropologie spraken over hoe er bepaalde merken zijn waarvan het product, het imago en de storytelling zo synoniem en ingebakken zijn. Onlangs ging ik op mijn vrije dag naar de Chanel-winkel in Beverly Hills en de waarden en normen van het huis waren overal voelbaar. Dat moet de droom zijn van elk merk.”
Er is een lange merkgeschiedenis met Hollywood en film – van Gabrielle Chanels eerste bezoek aan Los Angeles in 1930 om Gloria Swanson te kleden, tot de voortdurende steun aan opkomende en gevestigde regisseurs en acteurs. Heeft dit invloed gehad op het belang van jullie samenwerking?
“Aangezien ik iemand ben met een enorme passie voor film en acteren, betekent dit heel veel voor mij. En daar komt nog bij dat Chanel me een ongelooflijke creatieve opportuniteit gegeven heeft doordat ik kon meewerken aan een kortfilm geïnspireerd op Bleu de Chanel, geregisseerd door Martin Scorsese: de grootste levende Amerikaanse auteur van onze tijd.”
Bleu de Chanel speelt met vele dualiteiten: schaduw en licht, schemering en dageraad, houtachtige noten met frisse ondertonen. Waar staat de geur volgens jou voor?
“Wat ik leuk vind aan het parfum is dat, net als bij films en verhalen in het algemeen, de geur en het verhaal erachter openstaan voor interpretatie. Het komt aan op subtiele assertiviteit en de unieke interpretatie van de persoon die de geur draagt en hoe de geur hem uiteindelijk laat voelen. Dat is uiteindelijk het belangrijkste – het maakt verder niet uit wat ik denk.”
Is er een geurherinnering die je bijblijft uit je kindertijd?
“Toen ik opgroeide, danste mijn zus op de Rosella Hightower dansschool in Mougins, Zuid-Frankrijk. Onze moeder nam ons een keer mee naar een parfumerie in Grasse. Ik vond het een geweldige ervaring, en ik kreeg een naar cederhout geurende roomspray mee naar mijn slaapkamer. Ik spoot het per ongeluk op mijn kleren en de geur was overweldigend. Toch herinner ik me heel levendig dat ik toen het gevoel had dat ik met deze spray op een creatieve manier de sfeer in mijn kamer kon bepalen. Dat voelde heel Frans en nostalgisch.”
Welke elementen van je Frans/Amerikaanse opvoeding bepalen je persoonlijkheid?
“Ik bracht de zomers door in een klein Frans dorpje genaamd Le Chambon-sur-Lignon, wat eigenlijk niet zo anders was dan mijn leven in New York. Toch is de dualiteit van wat ik artistiek of cultureel interessant vind – of het nu Jay-Z, arthouse films, literatuur, de Saint-Étienne voetbalploeg, mijn liefde voor McDonald’s of de Xbox 360 is – overal aanwezig. Maar dat voelde eigenlijk altijd al goed en open.”
Het lijkt erop dat je van nature tussen de dualiteiten van het Franse en Amerikaanse leven heen en weer beweegt.
“Er bestaat een schril contrast tussen de individualiteit van de Verenigde Staten en de manier waarop dingen in Frankrijk worden gedaan, met meer respect voor tijd, traditie en conversatie. Het zijn zaken waar ik toen ik opgroeide geen respect voor had, omdat ik me aangetrokken voelde tot meer stereotype Amerikaanse gewoonten. Naarmate ik ouder werd, ben ik meer verbonden geraakt met de Franse kant van mezelf en daarom spreekt het ambassadeurschap van Bleu de Chanel me nu aan. Tijdens de pandemie liep ik door Parijs, en zag ik mensen uren in gesprek gaan met elkaar op café. In LA zitten mensen slechts 45 minuten aan tafel. Amerika loopt voor maar tegelijkertijd heeft Frankrijk mode, zelfexpressie en identiteit die prachtig contrasteert met een zeer traditionele Franse passieve manier van leven. Ik ben de tegenstellingen van elke cultuur in mezelf de laatste jaren echt gaan omarmen.”
Als het om je carrière gaat, ben je dan iemand die angstig is en zich daaraan overgeeft?
“Als iets geen angt oproept, is het niet uitdagend genoeg om te doen.”
Is er iets dat alle personages die je al gespeeld hebt met elkaar verbindt?
“Hopelijk zijn ze allemaal enigszins herkenbaar. Toch denk ik niet dat mijn rollen als kannibaal in Bones and All of als krankzinnige chocolatier in Wonka per se relateerbaar zijn. Maar ik geloof dat er iets geaards zit in alle personages die ik speel.”
Waar vind je meestal inspiratie?
“Ik probeer voor veel open te staan. Vroeger kwam het van muziek. Maar nu kan het van alles zijn. Het voordeel van wat ouder en volwassener worden is dat je inspiratie en ideeën kunt halen uit ervaring en uit de mensen om je heen naar wie je opkijkt.”
Waar ben je het meest nieuwsgierig naar?
“Eerlijk gezegd heb ik veel nagedacht over hoe het leven in New York in de jaren zestig zou zijn geweest! Terwijl ik me voorbereid op de rol van Bob Dylan in A Complete Unknown, blijf ik nadenken over hoe het toen in de stad moet zijn geweest – vooral omdat wonen in de stad tegenwoordig zo duur is. Hoe zou het geweest zijn toen het betaalbaar en toegankelijk was, en tegelijkertijd zo rijk aan kunst en cultuur? Ik probeer dat vooral te begrijpen, want zelfs ik ben opgegroeid in een ander New York dan New York nu is.”
Waar ben je op dit moment het meest dankbaar voor?
“Ik ben dankbaar voor alles op dit moment, zijnde van weten dat ik elke avond een slaapplek heb tot dat ik mag blijven doen wat ik graag doe. Ik ben ook dankbaar dat ik deze relatie met Chanel mag aangaan en dat ik een kleine rol mag spelen in de legendarische erfenis van het merk.”