Aan wie de eer? Annemie Leysen. Voormalig docent literatuur aan de lerarenopleiding, recensent jeugdliteratuur voor De Morgen en jurylid voor diverse literaire prijzen. Ze houdt van lezen en reizen, heeft 4 kinderen en 7 kleinkinderen, maar ze is vooral de mama van… (tromgeroffel) Adriaan Van den Hoof!
1. Hoe was Adriaan als kind?
“Een heftig en vrolijk ventje met een ongebreidelde fantasie. Hij kon ook wel eens driftig uit de hoek komen, maar hij was toch vooral erg grappig. En hij stal ieders hart.”
2. Een onvergetelijke anekdote?
“Al vanaf zijn tiende was Adriaan gefascineerd door breakdance. Met twee vrienden die zijn passie deelden, installeerde hij zijn ‘podium’ op de oprit voor ons huis. Een grote gladde ondergrond uit karton, trainingspakken met beenverwarmers en een enorme radio-cassettespeler waren de vaste attributen. En dan werd onze rustige straat het lawaaierige oefenterrein. Niks mis mee.”
“Nietsvermoedend liep ik op een dag langs wat toen nog het Fochplein heette in Leuven. Er was duidelijk wat aan de hand: veel enthousiast volk in een kring, dat klapte en joelde, terwijl er nogal herkenbare muziek klonk. Daar zag ik tot mijn verbazing Adriaan, amper 12 jaar, met zijn vrienden de show van zijn leven geven. Ik ben dan maar stilletjes met een boogje eromheen naar huis gelopen.” (lacht)
3. Wanneer ontdekte je dat hij speciale talenten had?
“Ik gaf les aan de lerarenopleiding en hij was een kleuter in diezelfde school. Op een dag woonde ik met de studenten een demonstratieles bij in de derde kleuterklas, de klas van Adriaan. De kinderen moesten een verhaal dramatiseren. Adriaan maakte van zijn ondankbaar en piepklein rolletje – hij moest de zon spelen – een heuse glansrol. ‘Hij heeft het’, dacht ik toen. Hij stond altijd al graag op een podium, of het nu op een stoel was of een tafel, en met publiek. Al van kleins af was het een performer.”
4. Welke karaktertrek heeft hij van jou geërfd?
(Denkt lang na) “Dat is een moeilijke vraag. Ik herken wel dingen. Hij is graag onder de mensen, en ik ook. Hij is een echte familieman. Voor mij zijn het gezin en de ruimere familie erg belangrijk. We zijn ook allebei nogal humoristisch ingesteld en ook het acteren zit in de familie… Ja, er zijn zeker gelijkenissen.”
5. Zijn grootste kwaliteit?
“Zijn gulheid! Letterlijk en figuurlijk dan. Hij is nooit kleintjes of pietepeuterig. Als hij thuis binnenkomt, steekt er bij wijze van spreken een wervelwind op. Hij kan altijd wel voor de nodige ambiance zorgen en hij is genereus.”
6. Werkpuntje?
“Hij kon wel eens vergeetachtig en chaotisch zijn. Maar met het ouder worden, is dat erg veranderd. Hij is een perfect georganiseerde en heel leuke vader. Enige zin voor overdrijving is hem ook niet vreemd…”
7. Heeft jouw opvoeding ook een beetje tot zijn succes bijgedragen?
“Mijn man en ik hebben hem altijd gestimuleerd in zijn ambities. Hij was niet meteen schools ingesteld en hij kon zijn creativiteit niet kwijt in het gewone onderwijs. Daar leed hij onder. Ik ben hem en zijn creatieve kwaliteiten vaak gaan verdedigen op school. Als een leeuwin. We hebben hem nooit gedwongen om een ‘fatsoenlijk diploma’ te halen. Dat we hem de vrijheid lieten om te zijn en te worden wie hij wilde zijn, heeft misschien wel geholpen”
8. Wat ging er door je heen na zijn doorbraak?
“Wat heet doorbraak? Toen hij geslaagd was voor zijn toelatingsproef in het conservatorium in Antwerpen, was dat fantastisch nieuws! Daar waren we erg gelukkig om. Ook toen we hem in Van Eigens (Man Bijt Hond) zagen met Dimitri Leue en Frank Focketyn… We waren zo blij dat hij doorgezet had en dat het lukte! En het bleef lukken!”
9. Waar ben je het meest trots op?
“Op zijn acteertalent en zijn bescheidenheid. Toen we hem voor het eerst zagen spelen tijdens zijn examenstuk, en later bij De Roovers of bij theatergroep Stan, tja, dan ben je wel heel ontroerd en ook trots en gelukkig.”
10. Welk effect heeft zijn bekendheid op jouw leven?
“Eigenlijk geen. We gebruiken niet dezelfde achternaam en veel mensen vallen uit de lucht als ze me samen met Adriaan zien. Ik vind het altijd vreemd dat mensen hem op straat herkennen en dan een praatje willen slaan of met selfies aan de slag gaan. Maar hij doet dat, zonder problemen.”
11. Vraagt hij jou soms om raad bij het nemen van beslissingen?
“Hij stelt zelden een directe vraag. Hij belt wel vaak en vertelt over de voorstellen die hij gekregen heeft of de plannen die eraan komen. En dan wacht hij een reactie af. Dan weet ik dat ik moet zeggen wat ik daarover denk. Het interesseert hem wat wij vinden van wat hij doet. Na een optreden op televisie stuur ik hem meestal een kort sms’je met mijn appreciatie. Ik heb het gevoel dat hij het op prijs stelt als er reactie komt.”
12. Wat is jouw allermooiste moederdagherinnering
“Adriaan heeft geen Moederdag nodig om zijn moeder in de bloemetjes te zetten. Hij brengt altijd wel wat mee: gebak, een boeket. Hij stuurt ook vaak grappige kaartjes. Adriaan is een aardige kerel. Een oudste kind, dat blijft bijzonder. De allermooiste moederdagherinnering is, denk ik, de dag dat hij mij moeder maakte.”
