Het onderzoek benadrukt de ongelijkheid tussen het ideaalbeeld van de werknemer en vrouwelijke stereotypen door verschillende fasen van hun loopbaan heen. Bij de start van hun carrière zien werkgevers jonge vrouwelijke werknemers vaak als minder dynamisch. Dit vanwege de maandelijkse ongemakken van menstruatie. In de mid-career fase botst het beeld van de ambitieuze werknemer met de stereotype vrouw die een goede work-life balance probeert te behouden terwijl ze moeder is. Later in hun carrière ervaren vrouwen tijdens de menopauze nog meer uitdagingen. Volgens de stereotypering zijn ze dan emotioneel labiel en onzeker.
“Als je als vrouw samenwerkt met veel mannelijke collega’s, dan is het soms heel moeilijk om hen te laten begrijpen hoe zwaar de combinatie werk/gezin kan zijn. Mijn ervaring hierin is dat de meeste mannen die een gezin hebben, zich volop kunnen focussen op het werk omdat ze een partner hebben die thuis alles regelt. Als vrouw krijg je soms snel het label dat je niet flexibel genoeg bent.”
Professor Peggy De Prins van AMS licht toe dat vrouwen de onderwerpen menstruatie, moederschap en menopauze vermijden uit angst voor stigmatisering. Vrouwen zonder kinderen ervaren hetzelfde taboe als moeders, die continu de balans tussen werk en gezin moeten zien te vinden. Daarnaast nemen collega’s opvliegers en andere menopauzeklachten vaak niet serieus op de werkvloer. Hierdoor wordt er bijgedragen aan een ‘lacherig sfeertje’ en een gebrek aan juiste beleidsmaatregelen.
Lees ook: Woman to watch: Kim De Graeve
/Ageism
Leeftijdsstereotypering is een ander taboe op de werkvloer, vooral voor werknemers ouder dan 55 jaar. Slechts 36% van hen voelt zich zichzelf op de werkvloer tegenover 46% van de jongere werknemers. Oudere werknemers spreken minder vaak hun ideeën uit. Dit vormt een gemiste kans voor bedrijven die baat kunnen hebben bij hun ervaring en inzichten. Volgens De Prins is leeftijdsstereotypering een verlengstuk van de drie M’s. Hierdoor ziet men medewerkers van verschillende leeftijden vaak als buitenstaanders. Het resultaat hiervan is dat het ‘wij tegen zij-gevoel’ versterkt.
Jan Vanthournout van SD Worx benadrukt het belang van het bespreekbaar maken van de drie M’s via sociaal overleg. Professor De Prins stelt enkele maatregelen voor om de werkvloer vrouwvriendelijker te maken. Subtiele aanpassingen zoals donkere werkkleding en temperatuurregeling, flexibele arbeidstijden, hybride werken, sensibiliseringscampagnes zoals Lego’s menopauze-initiatieven, en gesprekshandleidingen voor leidinggevenden zijn enkele voorbeelden. Maatwerk in plaats van generieke menstruatie- of menopauzeverlofregelingen is aan te bevelen om stigmatisering te voorkomen.
/Getuigenissen
Verschillende vrouwen delen hun ervaringen over de taboes die ze op de werkvloer tegenkomen: “Na de geboorte van mijn kinderen ben ik 4/5de gaan werken. Sindsdien voel ik me geen volwaardig werknemer meer en mis ik promotiekansen.” Een tweede vrouw getuigt: “Wanneer je in de menopauze belandt, hoor je er niet meer bij. Alsof het over is.” Een derde vrouw merkt op: “Als ik projecten rond mijn menstruatie heen wil plannen, merk ik argwanende reacties. Dat toont het taboe dat op dit onderwerp rust.”
Lees ook: Sensualiteit ontcijferd: de intrigerende wereld van erogene zones
