“De volledige keten is aangetast”, zegt Erik Magnus, directeur van de sectorfederatie van de Belgische kledingfabrikanten Creamoda. “Zomerbestellingen werden geannuleerd en er bestaat onduidelijkheid bij de merken over het al dan niet laten produceren van de wintercollectie. Winkeliers vragen om uitstel of spreiding van betalingen. Er zullen maatregelen getroffen moeten worden om een bloedbad in de hele modesector te voorkomen.”
De mode-industrie is, net als vele andere sectoren uiteraard, hard getroffen door corona. Fabrieken, winkels en ateliers moesten lange tijd dicht blijven en online aankopen hebben het omzetverlies niet altijd kunnen compenseren. Als er al een webshop was. Internationale spelers hebben meestal een financiële buffer, dat is anders voor kleine Belgische modemerken. Zij deden eerder dan ook een noodkreet: “Wij timmeren nog volop aan de weg en onze namen zijn (nog) niet bij iedereen ‘top of mind’. Opvallen in een zee van internationale merken slorpt energie.”
Uit een onderzoek van het Neutraal Syndicaat van Zelfstandigen (NSZ) bleek dat het aantal starters eind juli met meer dan 11 procent gedaald was ten opzichte van dezelfde periode in 2019. Kortom, er worden minder nieuwe (mode)merken opgestart en veel jonge modemerken hebben het moeilijk. Kunnen we straks enkel nog bij grote ketens shoppen of keert het tij (nog)?
Jonge modemerken zijn voortrekkers
Noëmie Haverhals
Noëmie Haverhals is oprichter en CEO van Avail. Een Antwerpse social shopping app die het de consument makkelijker moet maken om kleine designers te vinden in het grote wereldwijde web. Vandaag organiseren ze een Remote Runway waarbij een resem lokale en onafhankelijke merken digitaal hun collecties tonen. “Wij hebben de indruk dat de ogen van consumenten open zijn gegaan door corona. Jonge modemerken zien wij als voortrekkers van het veranderende modelandschap, ik denk dat zij hier op termijn net sterker gaan uitkomen”, steekt Haverhals optimistisch van wal.
“Het huidige modesysteem gaat véél te snel. Enerzijds putten we hiermee de aarde en de ontwerpers uit, anderzijds zorgt het overaanbod voor overstock die dan gesoldeerd moet worden en het merk vaak in zijn waarde schaadt. 4 of meer collecties per jaar produceren vind ik simpelweg niet meer van deze tijd. Modeontwerper Dries Van Noten stelde samen met enkele andere grote namen onlangs nog een open brief op waarin hij dit probleem aankaartte. We merken gelukkig dat consumenten bewuster shoppen. Ze investeren liever in stukken waar ze nog jaren plezier van hebben bij merken die deze waarde ook belangrijk vinden. Meteen ook de reden waarom jonge labels hier volgens mij zelfs sterker uitkomen”, aldus Haverhals.
Lees verder onder de video.
Een verhaal vertellen
De Gentse textielontwerpster Emely Van Impe is een voorbeeld van een jonge ondernemer wiens manier van werken perfect in de zeitgeist past. Het volledige productieproces van haar kleurrijke knitwear gebeurt in België, de stukken zijn seizoensloos, ze zijn uniseks en gaan nooit in de solden. “Ik heb denk ik door deze aanpak een minder grote financiële impact gevoeld van corona. Mensen kopen misschien minder, maar wel bewuster. Ze zijn op zoek naar een verhaal. Net door bijvoorbeeld eerlijk te produceren, spring je er als merk uit. Je onderscheidt je van grote ketens en geeft de consument een reden om voor jouw ontwerpen iets meer geld neer te tellen. Die storytelling geeft je merk een smoel, dat is nodig om op te vallen in de massa”, zegt Van Impe.
“Het was natuurlijk even pittig toen we onze fysieke winkel moest sluiten, maar de online verkoop is gelukkig enorm gestegen. Dat hoor ik ook van andere jonge ondernemers. Wij stonden vaak al voor corona verder in de digitalisering en dat speelt nu in ons voordeel. België stond wat achter op vlak van online shoppen, dat heeft corona voorgoed veranderd. Zelfs mijn mama heeft voor de eerste keer ooit iets op een website gekocht”, lacht Van Impe.
Lees verder onder de foto.
Emely Van Impe
Beter verkocht in lockdown
“Ik heb nog nooit zo goed verkocht als tijdens de lockdown”, zegt ook ontwerpster Ellen Kegels van modelabel LN Knits. “Ik timmer intussen 10 jaar aan de weg naar fair fashion en ondervind dat een ingrijpende gebeurtenis zoals deze pandemie, het bewustzijn bij de consument boost.” Daar treedt handtassenontwerpster Lies Mertens haar in bij: “We streven van dag één naar minder en beter in alle domeinen en naar maximale transparantie. We hebben het gevoel dat onze missie om steeds een stap verder te gaan in het blootleggen waar een product vandaan komt, meer en meer geapprecieerd wordt.”
Noëmie Haverhals van Avail merkt op dat de Belgische overheid nog een tandje bij mag steken in het ondersteunen van jonge ondernemers. “Omdat we op ons platform ook samenwerken met buitenlandse merken, kunnen we het verschil goed zien. In het Verenigd Koninkrijk is bijvoorbeeld veel meer mogelijk.” Ook Van Impe vindt het in België bijzonder “lastig en duur” om zelf een zaak op te starten. “Ik heb een creatieve opleiding achter de rug en ik had daarna géén idee waar te beginnen. Het is een kluwen van papierwerk en je betaalt je blauw aan sociale bijdragen.”
Rooskleurige toekomst
Wat de toekomst brengt, blijft koffiedikkijken nu we allemaal beseffen dat het coronavirus nog niet meteen zal verdwijnen. Wel wordt steeds duidelijker dat het anders moét in de mode-industrie. Dat het ook anders kan, tonen de lokale ondernemers nu al door elk op hun manier uit het klassieke model te stappen. Alle jonge ondernemers die we spraken voor dit artikel zien de toekomst alleszins rooskleurig tegemoet. Wij mee met hen.
Lees meer Marie Claire op: Een luxewinkel uitbaten in coronatijden: “De schade is aangericht, ik weet niet of we dit halen”. Steeds meer modemerken gebruiken werknemers als modellen. Modellen ondertekenen massaal petitie tegen onrealistische ‘sample size’.
