Foto’s Laetitia Bica.
Styling: Sofie Van Bouwel voor Chanel.
Met dank aan See U (Ixelles) voor de ontvangst.
Voor Geike haar eigen weg insloeg als soloartiest, was ze lange tijd de zangeres van Hooverphonic. Loïc is de ‘kleine prins’ van de Belgische pop. Het leek ons even verrassend als vanzelfsprekend om ze heel even samen te brengen, voor een fotoshoot en een dubbelinterview. Want wat op het eerste zicht verschillend lijkt, kan ook verbindend werken …
Jullie zijn allebei Belgische artiesten en staan allebei op het punt een nieuw album uit te brengen. Wat hebben jullie nog meer gemeenschappelijk?
Geike: Ik denk dat Loïc en ik erg verschillend zijn. Maar een van de dingen die ik leuk vind aan jou, Loïc, is dat je fan bent van Sia. Wie op het podium staat en muziek maakt, geeft sowieso blijk van een zekere gevoeligheid.
Loïc: De liefde voor het performen en het feit dat je je dankzij muziek en zang op een andere manier kan uitdrukken, dat is een heel sterk gevoel. Je moet er ook veel geluk voor hebben! Weet je wat ook gek is? Op school voelde ik me erg ongemakkelijk als ik iets moest vertellen voor de klas. Maar in dit beroep sta ik voortdurend op een podium en voel ik me beter dan op eender welke andere plek.
Lees ook: 5 vrouwelijke artiesten om in de gaten te houden in 2019.
Geike, op 18 oktober kwam Lost in Time uit, en Loïc, jouw nieuwe album verwachten we voor begin januari. Kan je de titel al verklappen?
Loïc: Dat blijft geheim tot het laatste moment. Ik zal het op mijn sociale media bekend maken. Die krijgen de primeur, net zoals bij Selfocracy. Het is weer een woord dat ik zelf heb bedacht. En ik zal het zelf uitleggen aan het grote publiek en aan mijn fans.
Het lijkt wel of je de sociale media helemaal in je macht hebt, Loïc.
Loïc: Dat is in ieder geval wel wat ik betracht. Het is niet makkelijk. Ik ben geen grote fan van gluren. Ik vind het geweldig om Instagramaccounts van YouTubers te volgen, maar ik ben erg terughoudend als het op mijn eigen privéleven aankomt.
Voir cette publication sur Instagram
Geike: Ik begrijp niet hoe mensen zoveel kunnen blootgeven op Instagram of andere sociale media. Dat is zo indringerig! Ik heb een paar keer geprobeerd persoonlijke momenten te delen, maar ik vind het echt niet fijn. Ik hou het dus liever bij informatie over mijn professioneel leven. Wat ik wel erg mooi vind, is hoe sommigen zichzelf op een heel esthetische manier in beeld brengen op sociale netwerken.
Wat is het opzet van jullie nieuwe albums?
Geike: Ik heb echt veel tijd genomen om het te creëren. Mijn laatste werk dateerde van 2011. Ik heb nieuwe wegen ingeslagen. Ik wilde niks uitbrengen zonder echt helemaal zeker te zijn van mijn stuk. Ik weet al dat het album zal zich een weg zal moeten zoeken, maar ik ben overtuigd dat ik de juiste keuzes heb gemaakt. Enige tijd geleden ben ik beginnen samenwerken met Joost Zwegers van Novastar. Ik vind hem een van de beste Belgische songwriters. Het staat verder af van mijn vorig project, dat meer electro was. Dit album is meer pop en nogal klassiek qua instrumentatie en songformats. Maar het klinkt volgens mij logischer. De titelsong, Lost in Time, gaat over het overeind krabbelen na een moeilijke periode. Het is een album over relaties, niet alleen over koppels maar ook over familierelaties en vriendschappen.
Loïc: Een tweede album is altijd bijzonder. Selfocracy was nogal somber, denk ik. In dit album wilde ik het omgekeerde. Alsof het ene album yin was, en het andere yang. Ik vind het nieuwe album dus lichter, maar er zitten ook ballades en melancholie in, want die sfeer past bij mij. Sommige artiesten brengen steeds maar hetzelfde, omdat het hun stijl is en ze zich daar goed in voelen. Maar ik wilde een nieuw terrein verkennen.
Ik ben nog maar drieëntwintig, ik wil me niet vastpinnen in één genre.
Ik geef de voorkeur aan diversiteit. Ik wilde dit album opbouwen als een emotionele rollercoaster. Zoals altijd met veel fantasie en symboliek.
Lees ook: Woman to watch: Blu Samu.
Waarom blijven jullie allebei in het Engels zingen?
Geike: Recent deed ik samen met BLØF een nummer in het Nederlands, Zoutelande, en dat beviel heel goed. Sindsdien komt die vraag vaak terug. Maar ik zing al veertien jaar lang in het in Engels. Die taal voelt muzikaler aan dan het Nederlands. Maar zeg nooit nooit, wie weet maak ik ooit toch nog eens nummers in mijn eigen taal.
Loïc: Alle mensen die me geïnspireerd hebben en die me nu nog inspireren, zingen in het Engels. Ik ben een heel grote fan van Freddie Mercury en Michael Jackson. En ik luister uitsluitend naar Engelstalige muziek. Hoewel het Frans een heel rijke taal is, vind ik het niet muzikaal, en past het volgens mij beter bij chansonniers dan bij songs waarin de stem een grote rol speelt.
Jullie hebben allebei een heel authentieke stem. Is dat iets waar je veel aan moet werken?
Geike: De eigenheid van je stem is het enige waar je niet aan kan werken. Je kan het stemspectrum uitbreiden maar het timbre van de stem niet.
Loïc: Inderdaad, het stemtimbre kun je niet veranderen. Je kan wel oefenen om enkele octaven breder te gaan en meer kracht te zetten.
In een artiestieke loopbaan zoals die van jullie vraagt het visuele aspect steeds meer aandacht. Hoe ervaren jullie dat?
Loïc: Het visuele is voor mij een integraal deel van mijn werk. Alleen al omdat ik veel inspiratie haal uit films. En ik probeer in mijn albums een verhaal te vertellen. Ik bedenk niet alleen personages, maar stel me ook voor welke kleren ze dragen. Ik hecht ook veel belang aan mijn eigen look, bijvoorbeeld voor een fotoshoot. Ik wil iets stijlvoller voor de dag komen dan met een basic jeans en T-shirt.
Voir cette publication sur Instagram
Geike: Voor het visuele aspect van mijn nieuw album heb ik resoluut gekozen voor eenvoud. Ik heb samengewerkt met Isabel Miquel Arkes, een Spaanse fotografe die in Antwerpen woont. Haar werk is heel bijzonder. Ik wil weer meer focussen op de muziek en de ziel die erin verwerkt zit.
Voor deze fotoshoot hebben jullie zelf je outfit gekozen. Wil je er iets over kwijt?
Loïc: Ik ben voor een modieuze, casual look gegaan. Ik experimenteer graag met oversizing, want ik heb vaak het gevoel dat ik nog een kind ben, in een lichaam dat gegroeid is. Oversized kledij symboliseert dat goed. Ook een pak met een hoodie vind ik fijn, want ik hou van het idee goed gekleed te gaan zonder te overdrijven.
Geike: Ik heb een nieuwe Franse ontwerpster ontdekt die in België werkt: Sarah de Saint-Hubert. Ze heeft gestudeerd in Antwerpen, spreekt perfect Nederlands en woont in Brussel. Ze werkte lang samen met A.F. Vandevorst en heeft nu een eigen collectie gelanceerd. Haar werk is heel subtiel. ‘LOVE her WILD’ is een van haar slogans.
Hoe zien jullie het muzikale landschap in België?
Geike: Ik ben geboren in de buurt van Ieper maar heb gewoond in Antwerpen en Gent. Nu is Brussel mijn thuis. Ik hou van het stadsleven. Wat betreft het muzikale landschap, ben ik erg onder de indruk van Bazart en Balthazar. Ik vind dat er nog steeds een grens is tussen noord en zuid. Niet alles uit het noorden bereikt het zuiden, en omgekeerd.
Loïc: Ik denk hetzelfde, hoewel ik me erg gelukkig prijs dat ik word uitgenodigd door Nederlandstalige media en dat mijn nummers worden gedraaid op Vlaamse radiozenders. Los daarvan is er inderdaad een scheiding. Ik merk dat Franstalige radio’s nog geen Vlaamse nummers draaien. Ik vind het jammer dat de lessen Nederlands in mijn school in Charleroi niet voldoende onderbouwd waren.
Welke artiesten inspireren jullie nu nog?
Loïc: Naast diegenen die ik al vermeldde, zoals Sia, Freddie Mercury en Michael Jackson, heb ik ook veel bewondering voor BJ Scott. Maar ik beluister veel verschillende artiesten, en ook jazz.
Geike: Ik ben erg onder de indruk van het talent en de persoonlijkheid van Joni Mitchell. En op dit moment luister ik veel naar Bat For Lashes, St Vincent, Weyes Blood, … En ik ben fan van 29, de laatste single van Loïc.
Lees ook: 5 opkomende Belgische muziektalenten om in de gaten te houden.
Welk geheim zou je willen te weten komen over de andere?
Loïc: Wat is je grootste flater?
Geike: Ik denk dat ik soms een rol gespeeld heb en mezelf niet was. En ik heb het niet over Hooverphonic. Heb jij veel geheimen, Loïc?
Loïc: Toch wel een paar, ja. (Brede glimlach.)