Bunny heet eigenlijk Ann, maar haar vader gaf haar de bijnaam Bunny, en die is blijven plakken. Ze groeide op in Nieuw Zeeland, en is één van zeven kinderen. Bunny is al meer dan dertig jaar activiste. In 1985 kwam ze voor het eerst in aanraking met Greenpeace toen ze mee aan boord ging van de Rainbow Warrior uit protest tegen nucleaire testen die de Franse regering destijds uitvoerde in Frans Polynesië. Het schip had zijn bestemming nog niet bereikt of de Franse geheime diensten hadden het al opgeblazen.
“Het heeft een enorme impact op mij gehad. De bommen gingen af toen iedereen lag te slapen en er kwam iemand om het leven, Fernando Pereira, hij was de fotograaf aan boord. Maar het heeft ook een enorme impact gehad op Greenpeace zelf. Het was destijds ook nog maar een kleine organisatie. Greenpeace had aangetoond hoe groot de invloed kan zijn van mensen die zich verenigen en opkomen voor hun visie. Zelfs een land als Frankrijk voelde zich daardoor bedreigd”, vertelt Bunny McDiarmid.
Supplied/Greenpeace, Bunny McDiarmid (links) en ingenieur Hanne Sorensen op het dek van de Rainbow Warrior in 1985.
Vorig jaar werd ze samen met een andere vrouw, Jennifer Morgan, aangesteld tot CEO van Greenpeace International. De eerste vrouwelijke CEO van Greenpeace en het zijn er direct twee. “Greenpeace had voor een lange periode een zeker machocultuur. Het werd dus tijd dat er een vrouwelijke dimensie aan Greenpeace werd toegevoegd. We kozen doelbewust voor het gedeelde leiderschap en dat blijkt ideaal.”
“Het is wel een sterk statement dat we hiermee maken en daarom zijn we ook enorm gemotiveerd om samen Greenpeace te leiden. Het is zowel een mooie uitdaging als een grote beloning. Ik ben heel trots om de eerste vrouw te zijn die Greenpeace leidt. We zijn een soort van rolmodel geworden voor jonge vrouwen, want ook zìj kunnen leider worden van een wereldwijde organisatie.”
Women will change the world, for all our sakes and our planet – Bunny McDiarmid
Bunny mag dan wel de titel dragen van CEO, deze dappere vrouw is niet bang om de handen uit de mouwen te steken. Eind maart beklom ze bijvoorbeeld een 90 meter hoge schoorsteen in één van de grootste raffinaderijen van België. De actie maakte deel uit van de Break Free-campagne voor een wereld zonder fossiele brandstoffen.
“Het oliebedrijf Total plant olieboringen dicht bij een recent ontdekt koraalrif in de buurt van de Amazonerivier. Als Total doorgaat met deze plannen zal het rif beschadigd worden, en dat zal een serieuze impact hebben, niet alleen op dat rif, maar ook op de omgeving en de gemeenschappen die errond leven. Dus de reden dat we die schoorsteen beklommen hebben, is om te zeggen: ‘Hey mensen, weten jullie eigenlijk wel waar ze mee bezig zijn? En weet je wel wat de gevolgen zullen zijn?’. We kunnen niet meer boren voor nog meer olie. We maken er letterlijk onze eigen toekomst mee kapot.”
En de actie van Greenpeace België was een succes. Total krijgt uiteindelijk geen milieuvergunning en zal de plannen moeten opschorten. “Maar niet iedereen hoeft een schoorsteen te beklimmen om een punt te maken. Gewoon je mond opendoen wanneer je met vrienden bent en zeggen dat je het niet eens bent met iets, is al een moedige vorm van activisme”, kadert Bunny.
Sinds het Akkoord van Parijs staat klimaatverandering bovenaan op de agenda. Greenpeace werkt al meer dan 25 jaar rond dat thema. Het is zeker niets nieuws voor hen. Maar wat nu Amerika een leider heeft die onverschillig staat tegenover klimaatverandering? “Donald Trump gaat terug in de tijd, en heel snel. Maar veel Amerikanen willen actie ondernemen tegen de klimaatverandering. Dus ook al wordt het moeilijk, aangezien ze mensen aanstellen voor milieu die simpelweg niet geloven in klimaatverandering, er is zeker nog hoop. Er zijn genoeg andere landen die wel in de juiste richting gaan.”
Maar niet alleen op vlak van klimaat gaat de Amerikaanse president terug in de tijd. Ook de kracht en het belang van vrouwen in de maatschappij onderschat hij in grote mate. Bunny schreef het volgende afgelopen vrouwendag op haar blog: “We zien honderdduizenden vrouwen meewandelen in vrouwenmarsen. Die vrouwen vechten voor de toekomst, een toekomst die gelijke rechten omarmt en de juiste zorg voor ons land, lucht en water voorziet. De poorten van deze toekomst zijn al open, vrouwen maken hun doorbraak en zullen diegenen die in hun weg staan overwinnen.”
Greenpeace
Wil je weten waar Greenpeace momenteel mee bezig is? Lees dan zeker de NEWS pagina’s van ons juninummer, nu te koop in de krantenwinkel.
