Vice-eersteminister, CEO, rector van de universiteit of hoofdredacteur… dat zijn de functies die tal van meisjes wereldwijd vandaag voor één dag mogen uitvoeren. De actie Girls Takeover is een initiatief van Plan International om ons eraan te herinneren dat meisjes en jongens nog altijd niet op gelijke voet door het leven gaan. Zelfs niet in België.
En die ongelijkheid heeft grote gevolgen. Zowel op sociaal-economisch vlak als voor de levensstandaard van meisjes en vrouwen in het algemeen. Meisjes zijn minder (hoog)opgeleid, worden minder gewaardeerd, minder goed betaald en vaker geconfronteerd met geweld. Hardnekkige vooroordelen liggen hierbij vaak aan de basis.
“Met de actie van vandaag willen we de aandacht vestigen op het feit dat meisjes wereldwijd nog steeds gediscrimineerd worden. Maar we willen ook benadrukken dat ze beschikken over een enorm potentieel. Daarom willen we de clichés doorbreken door hen te laten plaatsnemen op stoelen waarop we ze veel te weinig zien: die van waaruit macht wordt uitgeoefend”, vertelt Régine Debrabandere, directrice van Plan International België.
“Of het nu in Brussel is, in Karachi of in Bamako, meisjes zijn in staat tot grootse dingen. Maar om die te kunnen realiseren, moet er een mentaliteitsverandering komen opdat ze de kansen krijgen om zich ten volle te ontplooien.”
Later word ik astronaut
Hier in België zijn het 7 meisjes van 15 tot 24 jaar oud die vandaag de plaats innemen van prominente Belgen. Welke plaatsen dat zijn? Die van vice-eersteministers Didier Reynders en Alexander De Croo, die van Koen De Brabander (CEO van de Belgische Voetbalbond), Calogero Conti (rector van de universiteit van Bergen), Herman Van Goethem (rector van de Universiteit Antwerpen), Barbara Mertens (hoofdredactrice bij Bel RTL) en Ricus Jansegers (programmadirecteur bij VTM).
Moeilijk om iets te verwezenlijken op één dag tijd, zeg je? Klopt. En toch heeft Diana Delava – een studente van 23 die voor de gelegenheid de rol van Didier Reynders op zich mag nemen – grootse plannen.
“Dit is geen symbolische stunt en het idee is niet om er enkel een mooie foto ter herinnering uit te halen. We hebben echt iets te zeggen en willen graag gehoord worden. Over politieke kwesties, de aanwezigheid van vrouwen in de academische wereld, in de media, het televisiejournaal… We willen de clichés graag een keer aan de kant en het beeld bijschaven van wat nu precies de rol van meisjes en vrouwen is en kan zijn, in België maar ook wereldwijd”.
Belgische oogkleppen
Een kritische blik op de Belgische maatschappij leert dat ook hier niet alles rozengeur en maneschijn is. Plan International België deed een rondvraag bij meer dan 500 jongens en meisjes tussen 15 en 24 jaar oud en kwam tot de conclusie dat ook hier ongelijkheid nog altijd bestaat.
- Driekwart van de jongeren kent minstens één meisje dat al nagefloten werd op straat of seksueel getinte opmerkingen moest slikken van onbekenden. Van de ondervraagde meisjes geeft slechts 1 op 4 toe dat al zelf te hebben meegemaakt
- 1 op de 10 ondervraagde meisjes ondervond druk om een andere studierichting te kiezen dan ze initieel voor ogen had, omwille van haar geslacht
- 2 op de 3 ondervraagde meisjes zegt niet alleen op stap te mogen in de avonduren omdat ze meisjes zijn
- De meerderheid van de ondervraagde meisjes vindt dat de huishoudelijke taken thuis niet gelijk verdeeld worden
- De overgrote meerderheid van de ondervraagde meisjes is ervan overtuigd dat ze professioneel minder hoge toppen zullen scheren dan hun mannelijke tegenhangers. Slechts 1 op de 6 ondervraagde jongens is het hiermee eens.
Hoe de situatie veranderen?
De jongeren pleiten voor meer aandacht voor gelijke kansen in het onderwijs, voor meer kansen op de arbeidsmarkt en voor systematische juridische actie tegen al wie zich schuldig maakt aan discriminatie.
En ook de media mogen volgens de jongeren de hand in eigen boezem steken. Volgens de ondervraagde jongeren werken de media vandaag de dag discriminatie op basis van geslacht in de hand en is het hoog tijd dat er via een interne gedragscode een halt wordt toegeroepen aan seksisme. Ook willen ze meer programma’s, reportages en reclamecampagnes die niet bang zijn om de pijnpunten inzake genderongelijkheid aan te kaarten.
Kwestie van alvast een eerste stap te zetten, organiseert Plan International België binnenkort de reizende tentoonstelling ‘Allemaal gelijk, of niet?‘ waarin 48 jongeren uit 4 continenten praten over gendergelijkheid en wat dat voor hen betekent (van 16 tot 28 oktober in het Huis van Culturen en Sociale Samenhang in Molenbeek).
De voltallige ploeg van Marie Claire zet haar schouders mee onder deze actie. Eén voor allen en allen voor één. Of om het met de wijze woorden van de 18de-eeuwse schrijfster, filosofe en feministe Mary Wollstonecraft te zeggen: “I do not wish for women to have power over men; but over themselves”.
