Voir cette publication sur Instagram
Lees ook: Getipt: 6 heerlijke nieuwe herfstgeuren die net gereleased zijn.
16 jaar en alleen in Frankrijk
Ning Li is enig kind. (Zo ging dat in China). Zijn ouders zijn allebei staatsambtenaar en behoren tot de middenklasse. Hoe kon de kleine Ning toch maar opvallen en meer kansen krijgen op de enorme arbeidsmarkt? Hoe kon hij geld verdienen en een het pensioen van zijn ouders verzekeren? Via via leert de familie Li een directeur van een privéschool kennen die hem naar Frankrijk haalt. Op zijn 16de (!) arriveerde hij er met 80 kilo studieboeken. Hij gebruikt uiteindelijk alleen maar het Chinees-Frans-Frans-Chinees woordenboek. En zal nooit meer terug naar China gaan.
Internet junk
Hij verstond niks, kon niets lezen en niets schrijven. Hij stond helemaal alleen op de speelplaats en voelde de druk van de zorg voor zijn ouders.
Al hun spaargeld stak in zijn avontuur.
“Het was een kwestie van overleving. Tien op twintig was het doel. Ik mocht mijn ouders niet teleurstellen (lacht).” Hij haalde het en besloot verder te studeren in Frankrijk. Aan de handels hogeschool (HEC) ging hij niet veel uit. Het internet was gloednieuw en de introverte Ning spendeerde uren en uren voor zijn scherm. Hij leerde al snel websites bouwen.
Geld gezocht en gevonden
Aan de HEC moest hij alles zelf betalen: inschrijvingsgeld, eten, huur…Toen kwam de typisch Kantonese ondernemingszin naar boven. Hij zocht beginnende bedrijven op die een website wilden bouwen, hij vroeg hoeveel ze gingen betalen bij een ‘professionele webbouwer’ en bood vervolgens zijn diensten aan voor de helft van de prijs.
“De opkomst van het internet gaf zoveel kansen.”
Terwijl mijn leeftijdsgenoten uitgingen en aan hun netwerk bouwde, bouwde ik websites op mijn kamertje. Ik verdiende lang niet slecht voor een student. Ik reed met een cabrio en kocht nette kleren. Ik was die onuitstaanbare introvert op de campus (lacht weer).”
Lees ook: De 7 hoofdzonden die je moet vermijden voor gezond haar.
My Fab: van 1 naar 180
Tijdens zijn stage bij de investeringsbank Rotshild beseft hij dat hij niet houdt van een al te voorspelbare carrière. Hij wil verrast worden door het leven en houdt van een uitdaging. Dus beslist hij een eigen bedrijf op te starten. Maar heeft geen benul wat dat dan moet worden. Met een collega van Rotshild bruncht hij elke zondag en allerlei dwaze ideeën komen op.
Hun doel: geld maken.
Na één jaar richtten ze het online koopjespatform MyFab op: je kreeg er een hele goede deal aangeboden, maar je moest snel beslissen om te kopen. Na een paar dagen ging de deal offline. Je kon er alles krijgen, van fietsen tot horloges. Op één jaar tijd groeide de tweemanszaak uit tot een team van 180 mensen. “Dat was helemaal verkeerd, maar we deden het toch. De Keringgroep kocht het toen op voor een bedrag dat erg veel was voor een 26-jarige. Met dat geld betaalde ik al mijn schulden af en kocht ik een huis voor mijn ouders. I ticked that box. Ik had geen verplichtingen meer. Een enorme druk viel van mijn schouders.”
Van Chesterfield tot made.com
Eerst trok hij rond en haalde hij zijn verloren jeugd in. Hij vertrok op wereldreis, maar bleef lang plakken in Cuba. Het dansen, de muziek, het nachtleven ontdekte hij pas na zijn 26ste. Toen begon het te knagen: hij wou zich weer nuttig maken. Dankzij zijn netwerk kwam hij in Londen terecht, waar hij zijn flat moest inrichten en een Chesterfield zetel wou kopen. Die kostte 4000 Britse pond, terwijl een vriend uit zijn geboortestad die maakte voor 2 à 300 dollar: een mooie uitvoering in goede kwaliteit. Ling voerde hem in. Mensen die bij hem over de vloer kwamen, vonden hem mooi en konden de prijs niet geloven. Dus liet Ning Li nog meer Chesterfields maken en de designsite Made.com was geboren. “Het was een kans en er was vraag van de consumenten. Mensen zochten betaalbare kwaliteitsvolle design.” Het werd het enorme machine met 600 personeelsleden en honderden miljoenen omzet.
Terug naar Parijs
“In het begin ben ik made.com en ik kies een sofa, dan neem je iemand in dienst om die sofa te kiezen, dan neem je iemand aan die de persoon kiest om de sofa te kiezen en voor je het weet ben je erg ver verwijderd van je product. Dat past niet bij mij.” Bovendien ontmoette hij een Amerikaanse uit Parijs. Zij werkte er in de real estate en kon niet zomaar verhuizen. “Zoals een moderne man liet ik mijn functie en mijn bedrijf achter en volgde ik mijn lief.”
Hij glimlacht verlegen en is opvallend eerlijk over die stap. “Het was moeilijker dan gedacht: – ik gaf een baby op. Een tijdje eiste die beslissing een emotionele tol, maar het gaf ook weer de kans een nieuwe uitdaging aan te gaan.”
Lees ook: Top 5 lunchadressen in Parijs.
Anna, het begin van Typology
En toen kwam Anna, zijn dochter. Hij zocht huidproducten uit voor haar en wou weten wat erin zat. Hij las lange, chemische woorden, zoals Triclosan and fenositanol. Die raadselachtige woorden intrigeerden hem. Waren die gezond of waren die juist schadelijk? Op zijn vertrouwde internet vond hij veel nonsens. Mijn vrienden wantrouwden al langer de producten van grote merken en de info – zelfs over bioproducten – was vaag en onbegrijpelijk.
Ling zag een zakenmodel: Creëer een veilig betrouwbaar product.
Om het vertrouwen te winnen, ging hij mensen informeren over productingrediënten en wat ze doen. Wat is goed voor jou als mens, wat is goed voor de planeet. Wat kan je doen en wat moet je vermijden? “Informatie geven aan de consument zoals ik die als vader nodig had om het juiste product te kiezen voor mijn dochter.” De online zakenman plantte het zaadje voor Typology.
Voir cette publication sur Instagram
Wat is Typology?
Het cosmeticamerk lanceert momenteel 100 producten online. Op alle producten staat duidelijk welke ingrediënten ze bevatten en waarom ze deel uitmaken van de samenstelling. Wat is hun actieve aandeel in het product.
Ning Li is een rebel at heart en ambitieus. Hij wil niets minder dan de beauty-industrie veranderen: geef controle over de beautyproducten terug aan de consumenten. Net zoals zijn mama haar eigen shampoos zag maken, wil hij dat jij dat nu ook begint te doen!
