Dankzij cosmeticamerk MAC mag ik de modeshows in Parijs van heel dichtbij volgen, zowel achter als voor de schermen. De eerste show die ik te zien krijg, is die van Haider Ackermann in Théâtre National de Challot. En het is je ogen de kost geven hier!
In de enorme backstageruimte – denk: schmink, make-up artiesten, modellen en kleedsters overal – is wel dertig vierkante meter aan make-up uitgestald. De haarstylisten zijn druk in de weer om zwarte pruiken te knippen en te stylen met de nodige dosis haarlak. De modellen krijgen een zwart haarnetje aangemeten om vervolgens de achterkant van hun hoofd te zien verdwijnen onder een strak gebonden zwarte doek – hier en daar blijkt uit een gilletje dat er een speld verkeerd wordt gestoken – met daarover een zwart toupetje. Een heel modieus Jommekeskopje zeg maar.
Laura De Coninck
Laura De Coninck
De modellen zelf lijken wel van een andere planeet te komen, hun huiden blank, jukbeenderen hoog en ledematen lang en mager. In de strakke, minimalistische outfits van Haider Ackerman schrijden ze voorbij, de blik op oneindig. Een plezier voor het oog.
Op de catwalk is avant-gardistische muziek te horen, stemmen die door elkaar spreken met hier en daar een krachtig muzikaal accent. Zwarte, Japans ogende snits worden afgewisseld met verassende accenten, zoals een broek van lange witte haren. Een prachtig schouwspel.
Laura De Coninck
Ook de genodigden hebben bekijks. Zoals fashionista’s met hun horden fotografen. Ben ik blij dat mijn kinderen er niet bij zijn! Die zouden namelijk waarschijnlijk met de vinger wijzend gelachen hebben bij het aanschouwen van de diva met de in grafische lijnen afgeschoren haren – haar make-up in roze vlakken volgt de lijnen van haar kapsel en lijkt inspiratie te hebben gevonden in een Piet Mondriaan schilderij. Of bij de wel heel erg letterlijk genomen minimalistische look van Nicki Minaj, die in de zaal zit met ontblote borst en een met ster afgeplakte tepel.
In de namiddag word ik verwacht op de show van Vivianne Westwood. Van een contrast gesproken! Minimalisme maakt plaats voor barok. Met goud gekrulde motieven en stoffen doen me denken aan texturen uit de zestiende eeuw, maar dan in een modernere snit gegoten. Ik zie vooral lange rokken, jassen en veel stof.
Laura De Coninck
Laura De Coninck
Ook de make-up is hier helemaal opengetrokken. Modellen worden voorzien van smartieskleuren rond de ogen, in vlakken of in uitgesproken grafische lijnen. Voor het haar wordt zelfs letterlijk de vuilzak bovengehaald! Weliswaar proper vuilnis, zoals lege chipszakjes, blikjes en lege kartonnen bekers, maar het wordt wel allemaal in het haar van de modellen gestoken.
Laura De Coninck
Laura De Coninck
De show is dan ook een echt spektakel. De barokke, ronde zaal van het Intercontinental Paris, Le Grand Hotel lijkt zowel op een grote carrousel als op een kleine operazaal met grote kroonluchters. De modellen wandelen nonchalant de middenruimte in, net als Vivienne zelf trouwens. Onder luid applaus showt ze met veel bravoure haar kleding. En ook hier zitten er grote sterren in het publiek. Op de eerste rij zit niemand minder dan Pamela Anderson – mijn vriend moest het weten, hij had met plezier mijn plaats ingenomen.
Laura De Coninck
Wanneer we naar buiten gaan, staat het vol fotografen die trachten de fashionista’s en beroemdheden vast te leggen met hun telelenzen. Ik was blij dat ik zelf even had stilgestaan bij de kleren die ik aantrok.
Bij Fashion Club 70 mocht ik voor de gelegenheid een gepaste outfit samenstellen. Een tule rok met roze pailletten van Elisabetta Franchi, een sobere top van Vince en een stoerder zijden jasje van Svnty zorgen ervoor dat ik me toch iets zelfzekerder voel. Best fijn om hier even deel van te mogen uitmaken! Dus, om niet uit te toon te vallen, stap ik dapper, met opgeheven hoofd en de neus in de lucht, naar buiten.
Laura De Coninck
