Het werk van de voorbije twintig jaar werpt een licht op de rock-‘n-goth beginjaren, de romantische periode bij Rochas en Nina Ricci, de Amerikaanse laid-back ontwerpen bij Theory en de laatste collecties in Parijs F/W2017-18. Kant, korsetterie en sluitingen met ogen en haakjes blijven doorheen de jaren zijn handelsmerk. Bovenal blijft Theyskens een romanticus met een franje. Een gesprek.
She walks in beauty is een gedicht van Lord Byron, één van de eerste romantische dichters ooit…
Olivier Theyskens: “We vonden het een goed idee om verschillende gedichten te linken aan mijn werk. Een stukje gedicht drukt met meer reliëf uit wat ik met mijn ontwerpen wil vertellen dan een saai didactisch bordje. Bezoekers lezen een woord, of een zin, en meteen zie je de stoffen, een duisternis, schoonheid, dingen. Zo interpreteren ze mijn ontwerpen op hun eigen manier.
Bij het gedicht She walks in beauty zie ik op de een of andere manier mijn meisje. Maar iedereen haalt eruit wat er voor hem of haar in zit. Dat kan voor iedereen anders zijn, maar het is ten minste iets emotioneels.
Het is het allereerste gedicht ooit geschreven over schoonheid. Het is dus geen liefdesgedicht…
“Dat is waar. Het gaat over esthetiek. Byron beschrijft haar schoonheid en het is geen gelukkige schoonheid. Er zit iets donkers in, iets hards, maar toch nog mooi. Dat zit ook in mijn ontwerpen. Maar voor mij was het aspect ‘lopen’ heel belangrijk. Mijn tekeningen zijn de basis voor mijn collectie en ik teken mijn silhouetten altijd in beweging. Een defilé is ook altijd dynamisch. En nu staan mijn ontwerpen hier, in een museum, dat sowieso statisch is. Dus de titel verwijst naar de functie van kleren: ze moeten bewegen.”
Je hebt veel van het borduurwerk en de ingewikkelde draperieën zelf gemaakt…
“Een vrouwenlichaam is extreem mooi om jurken voor te maken. Daarom heb ik haast een natuurlijke neiging om zulke ontwerpen te maken. Maar soms wil ik mezelf ook uitdagen om de perfecte jurk te maken. Het is één stuk dat het hele lichaam bedekt. Het moet dus aantrekkelijk zijn, mooi en modern. En alle technische details moeten kloppen. Maar eigenlijk doe ik alles graag. Jeans, T-shirts; you name it.”
Was het een nieuwe start, een label onder je eigen naam?
“Ik zie dit niet als een egocentrisch, maar wel als een heel belangrijk project. Toen ik voor grote namen werkte, had ik voortdurend ideeën voor een eigen collectie. En ik wou altijd mijn eigen ding doen. Maar dat ging niet. Toen stopte ik bij Theory en dacht: ‘Nu is mijn kans, nu moet ik het doen, anders word ik door een ander label aangetrokken en ga ik daar weer op in.’ “
“En ik wou het doen voor ik veertig werd. Et voilà, in september 2016 toonde ik mijn eerste collectie op de catwalk, ik was toen 39. I did it! We leven maar één keer. We moeten het leven omarmen. Lukt dat, super, lukt dat niet, dan zij het zo. Ook geen probleem. Maar je hebt het dan toch ten minste geprobeerd.”
Ben je tevreden?
“Enorm! Zowel met de tentoonstelling als met mijn eigen merk. Ik word omringd door topmensen die ik blindelings kan vertrouwen. We werken hard en de wintercollectie is schitterend geworden, wat nog het meest voldoening geeft. Ik heb na twintig jaar de nodige expertise om stap voor stap duurzame relaties op te bouwen met klanten en producenten. Ik wil organisch groeien en niets overhaasten. Het voelt geweldig.”
Olivier Theyskens studeerde in La Cambre, maar volgens zijn leermeesters werd hij al na anderhalf jaar als ‘volleerd’ beschouwd. Hij stopte zijn studies en begon met een eerste collectie die onmiddellijk succes had en door Madonna werd opgepikt.
‘Olivier Theyskens – She walks in beauty’ tot 18 maart 2018, ModeMuseum Antwerpen, Nationalestraat 28, 2000 Antwerpen, www.momu.be.