Hoe ben je gekomen tot op dit punt, want je bent van opleiding geen kok?
“Ik heb inderdaad een ietwat apart parcours gevolgd (lacht). Eigenlijk heb ik psychologie gestudeerd aan de universiteit. Aan het einde van die periode begon voeding mij meer en meer te interesseren. Ik heb toen mijn levensstijl volledig omgegooid en ben daar een blog over begonnen (www.byebyecheeseburger.be, nvdr).”
En was daar een concrete aanleiding voor?
“Nee, niet bepaald. Ik zou het eerder omschrijven als een plotse wake-upcall. Na een avondje stappen stond ik ’s morgens onder de douche, al wegdromend en filosoferend over het leven. Ik had die dag plannen om naar de zonnebank te gaan, maar begon me plots af te vragen waarom ik dat eigenlijk deed. Onder de zonnebank kruip je om een bruin kleurtje te krijgen. Een kleurtje dat wij associëren met schoonheid.”
“Maar toen bedacht ik me plots dat als ik het nu belangrijk vond om fris en fruitig voor de dag te komen, ik dat waarschijnlijk ook nog belangrijk zou vinden als ik veertig, vijftig jaar oud was. Ik zie mezelf nog niet direct een slons worden (lacht). En toen besefte ik dat ik eigenlijk heel tegenstrijdig bezig was. Enerzijds vinden dat het belangrijk is dat je er mooi en verzorgd uitziet, en anderzijds dingen doen waarvan je huid zelfs extra (snel) veroudert.”
“Dus toen dacht ik: ok, ik ga dat niet meer doen. En diezelfde redenering is er op eetvlak geweest. Ik besefte dat ik heel ongezond aan het eten was. Niet dat ik ooit dik ben geweest, want ik ben van nature slank. Het was dus geen verandering van eetpatroon uit dieetoverwegingen, iets waar gezond eten toch nog al te vaak mee geassocieerd wordt. Ik wou gewoon proberen om gezonder te eten omdat schoonheid niet alleen aan de buitenkant zit, maar ook van binnenuit komt.”
“Ik heb met andere woorden, vanuit een puur ijdel perspectief (lacht), besloten om gezonder te eten, gewoon om te zien wat voor effect dat zou hebben op mijn huid, mijn haar, mijn nagels. En dus heb ik mijn eetpatroon radicaal omgegooid. Zo ben ik dan ook wel weer: als ik het doe, dan ook direct voor de volle 100%. Ik ben me beginnen verdiepen in gezonde voeding, wat maakte dat ik ook moest beginnen koken, iets dat ik daarvoor nooit, of toch niet vaak, gedaan had.”
“Ik kom uit een familie waarin iedereen graag kookt, mijn mama is van opleiding ook kok, maar ik had daar eigenlijk als enige niets mee. Sinds ik met gezond eten bezig ben, heb ik de liefde voor het koken ontdekt. Maar ik ben wel begonnen vanuit een wetenschappelijke hoek, vanuit vele studies over wat gezond eten nu precies is. Ook nu studeer ik daarrond nog altijd bij. Ik vind het ook heel belangrijk dat ik dat blijf doen. Er bestaan heel veel theorieën over wat gezond eten nu precies is en dat vind ik heel interessant.”
“Ikzelf kwam vanuit een extreem ongezond eetpatroon, dus voor mij was elke switch, hoe groot of hoe klein ook, sowieso gezonder. Maar elke dinsdag als ik uit de les kom, heb ik weer nieuwe motivatie, nieuwe kennis waarmee ik in de keuken aan de slag wil, ingrediënten die ik wil uitproberen in recepten.”
Maar terug naar dat parcours…
“Ik ben altijd al met entertainment bezig geweest, in de ruime zin van het woord.”
Je zingt ook, als ik me niet vergis…
“Klopt! Ik heb van mijn dertiende tot mijn achttiende bij Scala gezongen. Op mijn achttiende ben ik daarmee gestopt om te gaan studeren, maar ik ben altijd wel blijven zingen. Tijdens mijn studies heb ik ook bij radio Urgent.fm gepresenteerd. Daarna heb ik wat tv-werk gedaan: ik ben reporter geweest voor The Voice van Vlaanderen, waar ik backstage de interviews deed. Ik heb een tijd bij MNM gezeten, ik heb twee jaar bij Q een nachtprogramma gehad… maar ik had nooit gedacht dat die media-ervaring op een bepaald moment handig van pas zou komen in mijn foodavontuur.”
“Ik had er nooit van durven dromen dat het eventueel mogelijk zou zijn, want ik ben nu eenmaal geen kok. Ik ben gewoon iemand die gepassioneerd is door gezond eten. Maar nu besef ik dat juist dat misschien mijn sterkste punt is, dat ik juist geen kok ben. Want als ik het kan, kunnen de mensen het thuis ook.”
Het is ook momenteel een beetje een trend hè, tv-chefs die van opleiding geen kok zijn. Sandra Bekkari is van opleiding geen kok…
“Klopt. Pascale (Naessens, nvdr) ook niet.”
Lees verder >>>
Het tv-programma zit nu aan zijn derde seizoen. Zijn er fundamentele verschillen met de vorige seizoenen?
“Ja, we hebben het dit keer helemaal anders aangepakt. In de vorige reeksen kwamen er altijd drie mensen bij mij aan het kookeiland zitten, die kwamen proeven. Het programma is 10 minuten langer geworden (duurt nu 30 minuten, nvdr) en is nu min of meer een soort scripted reality over mijn leven geworden. Mensen krijgen als het ware inkijk in mijn leven, wat maakt dat ook heel het lifestyleluik veel uitgebreider aan bod kan komen.”
“We gaan bijvoorbeeld veel yoga doen. Pas op, het koken staat nog altijd centraal, maar we gaan bijvoorbeeld ook naar de markt om alle ingrediënten te halen. Op het dak van de Radisson Blu gaan we honing halen die daar door de stadsbijen gemaakt wordt. We gaan naar een zero waste shop, we gaan naar lokale handelaars, iets wat ik zelf als stadsmens enorm belangrijk vind. Zelf wasmiddel maken is ook één van de topics, we gaan het hebben over DIY skin food en een gezichtsmasker maken.”
Zijn dat dingen die je zelf in het dagelijks leven ook doet?
“Wel, bij die stadsbijen was ik nog niet geweest, maar het stond wel al heel lang op mijn verlanglijstje. En terecht, zo blijkt nu, want wie deze honing proeft, wil nooit meer een andere. Honing van bijen die in dezelfde kolonie leven, heeft een unieke smaak. Dat is onvergelijkbaar met de menghoning die je doorgaans op de meeste plaatsten kan kopen.”
“Het leuke aan het nieuwe format is dat we echt heel veel doen, wat maakt dat we niet meer op één locatie blijven. Het concept is helemaal veranderd en ik ben heel benieuwd om te ontdekken wat de mensen ervan zullen vinden. Het is voor mij ook veel persoonlijker geworden. De mensen die langskomen, zijn echt mensen uit mijn omgeving. Zo komt mijn moeder meekoken, mijn nichtje van vier komt langs, zelfs mijn pianist springt een keer binnen. Ik ga dus ook zingen. En ja, dat is leuk, maar ook behoorlijk spannend, want je geeft veel meer bloot.”
Je pianist? Heb je een huispianist?
“Ik heb een vaste pianist waarmee ik samenwerk als ik zangoptredens doe. Dus ik ga ook zingen in het programma. Dat voelt een beetje eng en raar, maar ook wel heel tof.”
En moest dat zingen nu echt een hit worden, wat zou je dan het liefst doen?
“Goh, da’s een moeilijke. Mijn artistieke hart ligt bij het zingen, voor mij is dat echt persoonlijk. Koken gaat veel breder voor mij. Daar heb ik echt wilde plannen van wat ik allemaal nog wil realiseren. Bij zingen is dat anders. Ik zing gewoon graag, voor wie ik dat doe, maakt niet zoveel uit. Mijn ambitie ligt daar anders, dat is gewoon iets dat ik persoonlijk fijn vind om te doen.”
Lees verder >>>
Zijn er op het niveau van het boek grote veranderingen doorgevoerd?
“Nee, het tweede boek is echt een opvolger van het eerste. Ik heb aan de hand van feedback die ik van lezers kreeg wel een paar dingen verder uitgespit. Zo hoorde ik van veel mensen dat ze het toch nog moeilijk vinden om kinderen gezond te laten eten, dus daar heb ik in dit tweede boek wat meer aandacht aan besteed. De recepten zijn sowieso laagdrempelig en een icoontje geeft bij elk recept aan met welke specifieke dieetvereiste(n) het recept rekening houdt. In het vorige boek hadden we al glutenvrij, lactosevrij, vegetarisch, veganistisch, paleo, low carb en raw, nu is daar bijvoorbeeld ook kidsproof bijgekomen.”
“Geen gemakkelijk label om toe te kennen, want wat het ene kind lekker vindt, vindt het andere kind maar niks. Maar het zijn wel gerechten waarmee je kinderen op een leuke manier kan laten kennismaken met gezond eten. Zo zijn er bijvoorbeeld groene pannenkoeken met spinazie of havermout met courgette. Sneaky veggies noem ik dat, groenten die wel in een recept verwerkt zijn, maar die je eigenlijk niet proeft.”
“Ik merk dat fruit eten voor veel mensen simpeler is dan groenten eten. Bij groenten lukken kerstomaatjes meestal wel (en dat is dan eigenlijk al fruit (lacht)), komkommers en wortels ook, maar voor de rest is het niet zo gemakkelijk om groenten als gezonde snack in je menu te integreren. Wat jammer is, want met courgetten of bloemkool kan je bijvoorbeeld ook heel veel kanten op.”
“Bij drankjes zit je eigenlijk met hetzelfde probleem. Mensen drinken nog te vaak frisdrank omdat ze water maar niks vinden en denken dat gezonde drankjes per definitie saai zijn. Ik wil bewijzen dat het tegendeel waar is. Daarom heb ik heel hard gewerkt aan iced tea’s bijvoorbeeld. Zo vind je in het boek recepten voor iced tea met kamille en aardbeien, met gember en limoen, en met hibiscus en braambessen.”
“Het zijn iets specialere iced tea’s, maar zelf ben ik heel tevreden met het resultaat. Ik hou er ook van om het aan te bieden aan mensen. Zo’n zelfgemaakte iced tea, dat doet toch iets. Als je op bezoek gaat bij mensen die je een zelfgemaakte iced tea aanbieden, denk je toch spontaan ‘amai, die heeft het leven onder controle’”. (lacht)
Waar haal jij je inspiratie?
“Goh, die komt uiteindelijk een beetje van overal. Toen ik gezond begon te eten, kende ik drie recepten. En ik maakte die opnieuw, en opnieuw, en opnieuw. Tot mijn vriend op een bepaald moment opmerkte dat we wel heel vaak hetzelfde aten. (lacht) Dus toen ben ik op zoek gegaan naar nieuwe recepten. En hoe vaker je met een bepaald ingrediënt begint te koken, hoe meer je durft experimenteren en ideeën krijgt voor mogelijke combinaties met andere smaken.”
“Niet dat elk recept daarom lukt – ik heb kippen in de tuin die daar de blije getuigen van zijn – maar het gaat om het feit dat je blijft proberen, blijft experimenteren. Voor mij is ook de zoektocht naar het meest optimale recept belangrijk. Vaak vind je in een recept sommige dingen wel lekker en andere niet. Bij mij was dat de aanleiding om creatief te beginnen spelen met recepten, bepaalde ingrediënten weg te laten en te vervangen door een gezonder, (en voor mij) lekkerder alternatief om zo te komen tot een gerecht waar ik echt blij van wordt.”
Maar je test wel al je recepten zelf?
“Ja, absoluut. Sommige recepten vragen heel veel bijsturing, telkens weer opnieuw tot je bij de juiste smaak uitkomt. Andere recepten zitten direct juist. Vooral in het eerste geval kan het ontwikkelingsproces tot heel wat frustratie leiden. Want soms vertrekt een recept vanuit een ingrediënt en soms vanuit een idee.”
“Zo had ik voor dit boek bijvoorbeeld de ingeving dat ik een spinaziepannenkoek wou maken. Dus heb ik alle ingrediënten in huis gehaald die ik dacht nodig te hebben en ben ik er vol goede moed aan begonnen. Het beslag juist krijgen, bleek echter moeilijker dan gedacht. Vooral omdat ik initieel vertrokken was met het idee om een wafel te maken. Ik bespaar je de details, maar het beslag plakte na een paar uur tot op het plafond. (lacht) Maar de aanhouder wint, en het recept voor spinaziepannenkoeken staat nu ook daadwerkelijk in het boek.”
“Dat gezegd zijnde, er zijn ook ideeën die ik moet laten varen omdat ik er nooit in slaag om ze in een recept te gieten waar ik achter sta. Maar op zo’n moment durf ik ook te gaan kijken naar wat anderen doen. Bij njam! ben ik omringd door topchefs, dus ik durf al eens gaan kijken welke smaken zij met bepaalde ingrediënten combineren. Ik probeer hun recepten ook soms uit om ze dan vervolgens naar mijn hand te zetten met andere combinaties of smaakaccenten.”
“Ik vind het belangrijk om open te staan voor recepten die al bestaan. Zelf reis ik ook veel om inspiratie op te doen. Zo ben ik eind vorig jaar naar Tel Aviv geweest, enkel en alleen om de keuken daar beter te leren kennen en inspiratie op te doen. Ze zijn daar enorm bezig met vegan gerechten. Ze koken ook heel veel met kikkererwten, om eieren te vervangen.”
“Wanneer ik op ‘culinair onderzoek’ ga, bestel ik altijd het meest exotische gerecht dat ik op het menu vind. En soms word je dan onaangenaam verrast, zoals die keer dat ik in New York caulifower porridge bestelde (bloemkoolpap, nvdr). Niet te eten, geloof me. Maar vaak ontdek je op die manier wél dingen die wel de moeite waard zijn. Londen is de volgende stad op mijn culinaire bucketlist. Daar zijn ze enorm bezig met gezond eten en de laatste hippe trends op eetvlak. Ik vind het belangrijk om daarin mee te zijn, kwestie van ook de jongere generatie aan te kunnen zetten om gezonder te eten.”
“En gerechten hoeven daarom niet ingewikkeld te zijn. Het boek biedt, denk ik, een mooie mix tussen iets ingewikkeldere bereidingen waar je meestal eerder aan begint als je een feestje geeft, en simpele gerechten die weinig ingrediënten vereisen en op 1-2-3 klaar zijn. Ik wordt er ook heel blij van als ik hoor dat mensen recepten daadwerkelijk integreren in hun wekelijkse keukenplanning. Voor mij is dat het grootste compliment, om te horen dat mensen bepaalde recepten elke week klaarmaken.”
Lees verder >>>
Je omschrijft je manier van eten niet als een dieet maar als een levensstijl. Waar ligt volgens jou het verschil?
“Goh, voor mij draait gezond eten en de gezonde levensgewoontes die je erop nahoudt om het maken van een keuze. Je kiest ervoor om te proberen op elk mogelijk moment het allerbeste uit jezelf naar boven te halen. De beste fysiek, het beste mentale, het meest positieve… Alles eruit halen wat erin zit, vind ik heel belangrijk. Voor mij komt dat neer op jezelf graag zien.”
“Wie het zo benadert, ervaart gezond eten als iets waar je echt voor kiest en niet als iets dat opgelegd wordt. En precies dat maakt op termijn het verschil. Voor mij gaat het om luisteren naar je lichaam. Het idee is dat je een positieve, overtuigde keuze maakt en niet het gevoel krijgt dat je jezelf iets ontzegt.”
Zondig jij nog soms?
“Tuurlijk! En nog vaak zelfs. Maar ik zeg altijd: als je ervoor gaat, doe het dan ook goed. Zondig om te proeven, om te genieten van een lekker hapje, gerecht of drankje. Maar doe het voor de smaak en niet omdat je honger of dorst hebt.”
“Zo zijn er mensen die zeggen: ik kan echt heel hard genieten van een cola. Goed, denk ik dan, geen probleem. Geniet maar van je cola op een warme zomeravond als je met je vrienden of je lief ergens op een terrasje zit. Maar drink alsjeblieft geen cola om je dorst te lessen, want dan ben je fout bezig.”
“Zelf eet ik bijvoorbeeld heel graag een boule de berlin. Dat belichaamt ongeveer alles wat ik zeg dat niet goed voor je is. (lacht) Maar als ik er eentje eet, dan wel eentje van de beste bakker die ik ken. En ik pak er dan ook echt mijn tijd voor, kwestie van er echt van te kunnen genieten.”
Heb je bepaalde tips voor mensen die gezonder willen eten maar het nog niet zien zitten om hun hele eetpatroon om te gooien?
“Het klinkt cliché, maar voldoende water drinken, is ongeveer de belangrijkste tip die je kan krijgen. En zoek het ook niet te ver, zou ik zeggen. Ga niet direct aan de slag met matcha thee, want de kans is groot dat je de smaak daarvan, die toch nogal uitgesproken is, niet lekker zal vinden. Gezond eten is er voor iedereen. Er bestaan zoveel smaken dat je altijd wel iets vindt dat je blij maakt. Maar pak het gewoon stapsgewijs aan en opteer niet direct voor extremen.”
“Als je niet graag een salade eet, maak dan geen bord voor jezelf waar alleen maar groene groenten op liggen, maar combineer eerst wat groen met bijvoorbeeld geitenkaas. Gooi niet direct je hele voorraadkast overhoop, maar integreer gewoon stap voor stap een nieuw, gezond alternatief. Zo is het bij mij ook gegaan. Sommige dingen ben ik beginnen en blijven kopen, andere dingen raakten op en zijn nooit aangevuld. Zo is witte bloem verdwenen uit mijn voorraadkast, terwijl chiazaad is gekomen en nooit meer is vertrokken.”
Lees verder >>>
Met welke ingrediënten werk jij het liefst? Je vermeldde al kikkererwten en chiazaad, zijn er nog andere?
“Natuurlijke suikers sowieso. Pas op, ook die moet je in beperkte mate eten, maar als je toch suiker nodig hebt voor iets, opteer dan voor een natuurlijke variant. Alternatieve melen zijn ook een aanrader. Zo hou ik enorm van kokosmeel, want daar zitten gigantisch veel vezels in en minder koolhydraten, wat voor veel mensen toch ook belangrijk is. Het wordt ook vaak gebruikt als probiotica, dus als voeding voor je darmen. Als je met zo’n meel een gebak kan maken, dan heb je een zoete lekkernij die boordevol vezels zit, een win-win kortom.”
“Met de juiste oliën koken, vind ik ook belangrijk. Oliën met veel poly-onverzadigde vetzuren gebruik je best koud. Olijfolie en kokosolie kan je wel voor warme bereidingen gebruiken. Een stuk van de goede stoffen uit deze oliën gaat wel verloren als je ze verhit, maar ik los dat op door achteraf, eens het gerecht klaar is, nog een scheutje olie toe te voegen.”
Zijn er bepaalde culinaire trends die je momenteel opmerkt?
“Ik voorspel elk jaar dat gefermenteerde ingrediënten gaan terugkomen! (lacht) En de laatste tijd was dat ook wel een beetje zo, maar de grote hype blijft vooralsnog uit. Onterecht, want de mogelijkheden van gefermenteerde ingrediënten zijn enorm. Je kan groenten heel gemakkelijk zelf fermenteren. Ze worden er superlekker van en het is zo gemakkelijk als je dat in huis hebt, want je kan er echt heel veel dingen mee doen.”
“Ik denk dat fermentatie momenteel een beetje een hipstertrend is, dus ik ben wel benieuwd om te zien of ook het grote publiek binnenkort gaat volgen. Voor de rest merk ik op dat mensen steeds lokaler hun inkopen doen, wat een goede zaak is. Ook bio is duidelijk in opmars. En minder vlees eten. Dat is al langer een trend, maar ik merk nu dat de oudere generatie ook overstag gaat.”
Misschien dat de recente voedselschandalen daar een rol in spelen…
“Mogelijk, maar misschien is het eerder de ethische kant. Zelf vind ik dat ook wel steeds moeilijker. Ik ben flexitariër, dus ik eet af en toe nog vis en heel af en toe nog kip. Want als het volledig natuurlijke producten zijn, ben ik ervan overtuigd dat het je lichaam wel iets te bieden heeft. Het is dan alleen een kwestie van verhoudingen en in dat opzicht ben ik ervan overtuigd dat we veel te veel vlees eten.”
“Vroeger dacht ik dat vooral vanuit een gezondheidsinsteek, tegenwoordig speelt ook die ethische dimensie een grote rol. Voor elk stuk vlees dat je eet, is immers een dier gestorven. Het is goed om daar effectief bij stil te staan voor je zo’n stuk vlees zomaar verorbert. Ik hoop ook dat we in de toekomst ooit een label zullen hebben dat je als consument vertelt wat voor leven het dier had voor het geslacht werd. Een dier dat echt een mooi leven heeft gehad, dat niet volgepompt werd met hormonen en op een waardige manier geslacht werd, daar betaal ik met plezier wat meer voor. En ik denk ook dat dat de toekomst is. Niet meer elke dag vlees op je bord, maar enkel af en toe en dan vooral kwaliteit.”
‘Meer Gezonde Goesting’ van Steffi Vertriest, hardcover, 199 blz, uitgeverij NJAM.
Meer lezen over food? Check dan ook 3 redenen om dringend groene asperges op het menu te zetten (+ recept), Je leeftijd verraadt welke vis je het vaakst eet en RECEPT: Deze heerlijke cheesecake maak je zonder oven.
