Opvallend veel heisa rond dit onderwerp, want het gaat hier niet om dragqueens, transgenders of homo’s, maar over de ‘normale’ hetero man, die ’s morgens wel een “egoboost” (in de vorm van een vleugje make-up) kan gebruiken.
“Echte mannen dragen geen make-up”
‘Hebben mannen hier wel nood aan?’ was het eerste dat in ons opkwam. Op Instagram is de hashtag #menwithmakeup met zijn 7000 foto’s maar klein bier tegenover de 198 miljoen foto’s van opgemaakte meisjes en vrouwen. Wij kunnen ons echter moeilijk voorstellen dat een groot modehuis zoals Chanel zich zou wagen aan een uitbreiding van hun assortiment zonder dat er een markt voor is. Voor wie zich er toch nog een paar vragen bij stelt, u bent lang niet de enige. Een kleine rondvraag in onze persoonlijke omgeving deed alvast een paar wenkbrauwen de hoogte in schieten. Zowel mannen als vrouwen, van alle leeftijden fronsen bij de vraag ‘Wat vind jij van mannen met make-up?’
Maar waarom vinden we dit zo’n lastig onderwerp? Mannencosmetica is niets nieuws, gaat zelfs terug naar lang vervlogen tijden. Nog niet zo lang geleden droegen mannen nog lange krullende pruiken en schoven ze hun voeten in gegespte pumps.
/Shutterstock
“Echte mannen dragen geen make-up”,…
…maar we vallen wel als blokken voor de voeten van Johnny Depp, Jared Leto en misschien ook wel David Bowie. Deze mannen met guyliner en manscara zien er, ondanks deze extra’s, niet noodzakelijk ‘verwijfd’ uit. Heeft dit dan te maken met hun sterrenstatus? Voelt het helemaal anders wanneer het je accountant, je slager of, godbetert, je man is? Waren de rebelse grungekerels waar we veertig jaar geleden allemaal voor vielen gewoon een modegril, en zijn we gezwicht voor de norm, en de angst geen partner te vinden door een zwart lijntje? Kunnen we ons als vrouw dan ook geen toekomst voorstellen met zo’n excentriekeling?
Dit bericht bekijken op Instagram
Alles voor de schone schijn
Bij rondvraag in onze directe omgeving blijkt overduidelijk dat make-up onmiskenbaar met vrouwelijkheid geassocieerd wordt. Een tweede date komt er misschien niet als die, nochtans leuke kerel, zijn ogen wat extra heeft geaccentueerd. Er is nood aan een serieus gesprek als hij naar haar concealer grijpt in de ochtend. Een goede vriend zou het woord janet naar zijn hoofd geslingerd kunnen krijgen. Papa’s worden vriendelijk verzocht om zonder lippenstift dochterlief van een fuif op te halen. Zelfs een simpele dagcrème wordt eens als make-up beschouwd.
Touch-ups zijn toegestaan
Wel wordt er begrip getoond voor heel onopvallende touch-ups. Een puistje verdoezelen, donkere kringen verbloemen, daar hebben we geen problemen mee. Maar een echt opvallende lipkleur is toch een brug te ver. Wat niet weet, niet deert. Schone schijn, maar zonder reclame te maken voor het product dat voor die schijn zorgt.
Dit bericht bekijken op Instagram
Tolerantie troef
Begrijpen we dat een –hetero- man make-up wil dragen? Ja. Zouden we twijfelen aan zijn seksuele geaardheid? Niet noodzakelijk. Maar zouden we ermee om kunnen als onze mannen mascara aankopen voor eigen gebruik? Je merkt inderdaad de hypocrisie, want zelf pleiten we graag voor openheid en tolerantie, voor het recht van iedereen om te doen en laten wat hij of zij wilt. We gruwelen van zinnen die beginnen met de woorden ‘een échte man…/ een échte vrouw…’. Maar tegelijk zouden we vreemd opkijken wanneer onze mannen in ons toilettasje komen snuffelen.
Wie weet, mogelijk evolueren we uiteindelijk toch naar een maatschappij waarin cosmetica ook door mannen – naast het wegwerken van imperfecties – ook voor de fun wordt gebruikt.
Ik kijk naar mijn vriend en denk: Waarom zou hij überhaupt make-up nodig hebben? Hij ziet er perfect uit zoals hij is. ‘Misschien moet ik hem dan ook maar geloven als hij hetzelfde zegt tegen mij?’ Ondertussen lak ik mijn nagels, stift ik mijn lippen en breng ik nog een beetje mascara aan.
Wil je meer weten over Boy de Chanel? Lees dan hier verder: Boy de Chanel: make-up voor mannen.
